Partido Socialista de Aragón
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Partido Socialista de Aragón (PSA, en aragonés Partiu Socialista d'Aragón) estió un partiu politico socialista aragonés activo dende 1978 dica 1983, definito como federalista y autochestionario. O suyo líder estió Emilio Gastón.
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Partido Socialista de Aragón | |
---|---|
Datos chenerals | |
Líder | Emilio Gastón y dimpués Santiago Marraco |
Periodo | {{{periodo}}} |
Establiu | 1977 |
Desaparición | {{{desaparición}}} |
Seu | {{{seu}}} |
Ideolochía | Socialismo federalismo republicanismo autochestionario |
Colors | Royo y Amariello |
Ambito politico | |
Estau | {{{estau}}} |
País | Aragón |
Comunidat autonoma | {{{ccaa}}} |
Rechión | {{{rechión}}} |
Coalición de | {{{coalición}}} |
Afillatura europea | {{{europa}}} |
Afillatura internacional | {{{internacional}}} |
Partiu politico | {{{partiu}}} |
Chovenalla | {{{chovenalla}}} |
Web | {{{web}}} |
Se creyó o 5 de febrero de 1976 con a unión de l'Alianza Socialista d'Aragón, organización establita en 1974 por sectors intelectuals y profesionals no afiliatos y independients d'ideolochía socialista, miembros d'a revista Andalán y intregratos en a Comisión Aragonesa por una Alternativa Democrática (constituita en 1972 arredol d'o PCE en Aragón) y Reconstrucción Socialista, organización creyata por militants d'o sendicato Unión Sindical Obrera. Luego reunió a un important numero de militants tanto d'a cultura como de l'ambito sendical y fació una gran esfensa d'o territorio y as chents d'Aragón. Legalizato a prencipios de 1977 a suya charrata de presentación estió un gran exito.
Fació parti d'a Federación de Partidos Socialistas y se presentó en as eleccions de 1977, continando con os pactos que heba feitos a Federación, con o PSP. Os resultatos estioron relativament buenos, logrando un acta de deputato ta o suyo secretario cheneral Emilio Gastón. Pero isto suposó un fracaso ta o sector d'o partiu mas clasicament socialista que quereba estar o referent d'a ezquierda aragonesa (o PSOE obtenió cinco escanyos en Aragón). Isto levó a conversacions con partius estatals ta a suya integración en éls, primero estió en l'agüerro d'ixe mesmo anyo con o PCE ta formar o "Partido Socialista Unificado de Aragón", que no tenió exito. Con a plegata a la secretaría cheneral de Santiago Marraco, cabeza prencipal d'os "ortodoxos" en hibierno de 1978, prencipian os contactos con o PSOE ta una unificación pareixita a l'una que daría naiximiento a o PSC, lo que no cuacó mica a atros sectors d'o partiu, habendo-ie pleitos entre bels d'os suyos integrants y plegando bels militants "ortodoxos" a integrar-sen dreitament en o PSOE antis de que s'hese presa una decisión oficial.
Emilio Gastón (prou critico con o proceso constituyent) reuniría arredol d'él a parti d'a militancia mas amanata a las ideolochías aragonesistas, mantenindo as siglas d'o partiu (o PSOE en Aragón nunca emplegó ista denominación, fendo servir a denominación Partido de los Socialistas de Aragón-PSOE) y plegando a fer una campanya por l'abstención en o referéndum que heba d'aprebar a Constitución de 1978. Belún d'os militants, evolucionoron enta un nacionalismo neto, y chunto a miembros de l'asociación cultural Rolde d'Estudios Nacionalistas Aragonés, formarían en zaguerías d'ixe anyo o Movimiento Nacionalista Aragonés amanato a las fuerzas nacionalistas d'ezquierdas que heban surtito en o País Basco u Catalunya en ixos mesmos anyos.