Андрэй Калмагораў
From Wikipedia, the free encyclopedia
Андрэ́й Мікала́евіч Калмаго́раў (па-расейску: Андрей Николаевич Колмогоров; 12 (25) красавіка 1903, Тамбоў — 20 кастрычніка 1987, Масква) — расейскі савецкі вучоны, слынны матэматык 20 стагодзьдзя, фактычны заснавальнік тэорыі імавернасьцяў у яе сучасным выглядзе. Працаваў таксама ў вобласьці тапалёгіі, лёгікі, тэорыі турбулентнасьці, тэорыі складанасьці альгарытмаў.
Quick Facts Дата нараджэньня, Месца нараджэньня ...
Андрэй Калмагораў | |
Андрей Николаевич Колмогоров | |
Дата нараджэньня | 25 красавіка 1903(1903-04-25)[1][2] |
---|---|
Месца нараджэньня | |
Дата сьмерці | 20 кастрычніка 1987(1987-10-20)[4][5][6][…] (84 гады) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | Маскоўскі ўнівэрсытэт |
Занятак | матэматык, спэцыяліст у галіне інфарматыкі, статыстык, прафэсар унівэрсытэту, фізык |
Навуковая сфэра | матэматыка |
Месца працы | Маскоўскі ўнівэрсытэт |
Вядомы як | заснавальнік тэорыі імавернасьцяў |
Навуковая ступень | доктар фізыка-матэматычных навук[d][8] (1925) |
Навуковы кіраўнік | Мікалай Лузін[d][9] |
Вучні | Уладзімер Арнольд |
Узнагароды | Герой Сацыялістычнай Працы (1963), ляўрэат Ленінскай прэміі (1965), Прэмія Вольфа па матэматыцы (1980) |
Close
Акадэмік Акадэміі навук СССР (з 1939), Герой Сацыялістычнай Працы (1963), ляўрэат Ленінскай прэміі (1965, сумесна з Уладзімерам Арнольдам).