Ера
From Wikipedia, the free encyclopedia
Е́ра (jāra) (ᛃ) дванаццатая руна германскага алфавіту. Назва руны паходзіць ад слоў «года» і «лета» (суч. ням. Jahr, анг. year, дат. år, исланд. ári) і азначае ўзрост, а таксама бягучае лета / год (добры год), ураджай, час збору ўраджаю, ежы.