Кеназ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ке́наз, Kauna — «факел», (англа-сакс. Cen, стар.-сканд. Kaun — «язва») — шосты знак старажытнагерманскага, англасаксонскага і скандынаўскіх рунічных алфавітаў. Верагодна, узыходзіць да паўночнаэтрускага знака або да лацінскага знака C.