Манетарызм
From Wikipedia, the free encyclopedia
Манетарызм — макраэканамічная тэорыя, паводле якой колькасць грошай у звароце з’яўляецца вызначальным фактарам развіцця эканомікі. Адзін з галоўных напрамкаў неакласічнай эканамічнай думкі. Сучасны манетарызм узнік у 1950-я гады як шэраг эмпірычных даследаванняў у галіне грашовага абарачэння. Заснавальнікам манетарызму з’яўляецца Мілтан Фрыдман, які стаў у 1976 годзе лаўрэатам прэміі па эканоміцы памяці Альфрэда Нобеля. Аднак назва новай эканамічнай тэорыі была дадзена Карлам Брунерам[1].
Артыкул — машынны пераклад іншамоўнага тэксту. |