Саліцылавая кіслата
From Wikipedia, the free encyclopedia
Саліцылавая кіслата (ад лац.: Salix — «вярба», з кары якой яна была ўпершыню вылучаная) — 2-гідроксібензойная або фенольная кіслата, С6Н4(ОН)СООН; бясколерныя крышталі, добра растваральныя ў этаноле, дыэтылавым эфіры і іншых палярных арганічных растваральніках, дрэнна растваральныя ў вадзе (1,8 г/л пры 20 ° C). Выдзелена з лазовай кары італьянскім хімікам Рафаэлем Пірыа і затым сінтэзавана ім жа. У прыродзе сустракаецца ў раслінах ў выглядзе вытворных - галоўным чынам у выглядзе гліказіда метылавага эфіру (у прыватнасці, саліцылавая кіслата была ўпершыню вылучаная з кары вярбы (Salix L.), адкуль і паходзіць назва), вольная саліцылавая кіслата разам з саліцылавым альдэгідам у невялікіх колькасцях змяшчаецца ў эфірным алеі, што выдзяляюцца з кветак некаторых відаў спірэі (Spiraea ulmaria, Spiraea digitata).
Саліцылавая кіслата | |
Агульныя | |
---|---|
Сістэматычнае найменне | 2-гідроксібензойная кіслата |
Традыцыйныя назвы | Саліцылавая кіслата |
Хім. формула | C7H6O3 |
Фізічныя ўласцівасці | |
Стан (ст. ум.) | цвёрды |
Малярная маса | 138,12 г/моль |
Шчыльнасць | 1,44 г/см³ |
Тэрмічныя ўласцівасці | |
Тэмпература плаўлення | 159 °C |
Тэмпература кіпення | 211 °C |
Хімічныя ўласцівасці | |
Растваральнасць у вадзе | 0,2 г/100 мл |
Класіфікацыя | |
Рэг. нумар CAS | 69-72-7 |
PubChem | 338; 118212070 |
Рэг. нумар EINECS | 200-712-3 |
SMILES | |
Рэг. нумар EC | 200-712-3 |
RTECS | VO0525000 |
ChemSpider | 331 |