Шымон Перэс
From Wikipedia, the free encyclopedia
Шымон Перэс (2 жніўня 1923, Вішнева, Польшча, цяпер Валожынскі раён, Беларусь — 28 верасня 2016, Рамат-Ган, Ізраіль) — ізраільскі палітычны дзеяч, Прэзідэнт Дзяржавы Ізраіль з 2007 па 2014 годы. Актыўна ўдзельнічаў у палітычным жыцці Ізраіля болей за 50 гадоў. Займаў пасаду прэм'ер-міністра Ізраіля, шэраг іншых важных пасад. Уладальнік Нобелеўскай прэміі міру (1994, разам з Іцхакам Рабінам і Ясірам Арафатам)[9].
Шымон Перэс | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
שמעון פרס | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Машэ Кацаў | ||||||
Пераемнік | Рэўвен Рыўлін | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Эзэр Вейцман | ||||||
Папярэднік | Іцхак Рабін | ||||||
Пераемнік | Біньямін Нетаньяху | ||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Хаім Герцаг | ||||||
Папярэднік | Іцхак Шамір | ||||||
Пераемнік | Іцхак Шамір | ||||||
Нараджэнне |
1 жніўня 1923(1923-08-01)[1][2][…] ці 2 жніўня 1923(1923-08-02)[3][4] |
||||||
Смерць |
28 верасня 2016(2016-09-28)[5][6][…] (93 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Імя пры нараджэнні |
польск.: Szymon Perski іўр.: שמעון פרסקי |
||||||
Бацька | Іцхак Перскі[d] | ||||||
Маці | Sara Meltzer[d][8] | ||||||
Жонка | Соня Гелман (1945 – 2011) | ||||||
Дзеці | Цвіа Уолдэн[d], Ёні Перэс[d] і Нехемія Перэс[d] | ||||||
Веравызнанне | Іўдаізм | ||||||
Партыя |
Мапай (1959 – 1965) Рафі (1965 – 1968) Авада (1968 – 2005) Кадзіма (з 2005) |
||||||
Адукацыя |
Новая школа Нью-Ёркскі ўніверсітэт Гарвардскі ўніверсітэт |
||||||
Дзейнасць | палітык, пісьменнік, паэт, міністр | ||||||
Месца працы | |||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды |
Залаты медаль Кангрэса ЗША (19 мая 2014) honorary doctor of University College London[d] (18 лістапада 2008) узнагарода Свабоды[d] (2015) Solomon Bublick Award[d] (31 мая 2015) Global Citizen Awards[d] (2014) Yakir Ashdod[d] (1986) |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Скончыў Гарвардскі ўніверсітэт, свабодна гаварыў на ідышы, іўрыце, англійскай і французскай мовах, цікавіўся нанатэхналогіямі. Паводле землякоў Перэса, апытаных у 2016 г., будучы нобелеўскі лаўрэат у даваенным Вішневе любіў гуляць у футбол і размаўляў па-беларуску[10].