Балтыйскае мора
From Wikipedia, the free encyclopedia
Балты́йскае мо́ра (ст.-слав: море Варяжское, польск.: Morze Bałtyckie, ням.: Ostsee, н.-ням.: Oostsee, шведск.: Östersjön, дацк.: Østersøen, фінск.: Itämeri, эст.: Läänemeri, лат.: Baltijas jūra, літ.: Baltijos jūra) — унутрымацерыковае мора Атлантычнага акіяна. Амывае берагі Швецыі, Фінляндыі, Расіі, Эстоніі, Латвіі, Літвы, Польшчы, Германіі, Даніі. Злучаецца з Паўночным морам праз Дацкія пралівы і Кільскі канал.
Балтыйскае мора | |
---|---|
Размяшчэнне | Паўночная Еўропа |
Плошча | 419 тыс. км² |
Аб'ём | 21,5 тыс. км³ |
Даўжыня берагавой лініі | каля 8 тыс. км |
Найбольшая глыбіня | 470 м |
Сярэдняя глыбіня | 51 м |
Катэгорыя на Вікісховішчы |
Плошча 419 тыс. км². Найбольшая глыбіня 470 м, пераважаюць глыбіні 40-100 м. Тэмпература вады летам 18-20 °C, зімой — ад 1 да 3 °C, каля берагоў ніжэй за 0 °C. Салёнасць вады нізкая: на захадзе 11 ‰, у цэнтральнай частцы 6-8 ‰. Прылівы да 0,1 м, характэрны згонна-нагонныя ваганні ўзроўню вады ля берагоў да 1,5-3 м. Буйныя залівы: Батнічны, Фінскі, Рыжскі. Берагі на поўдні нізкія, паўночныя моцна парэзаны. Шмат астравоў, найбольшыя — Готланд, Эланд, Саарэмаа, Хійумаа, Руген, Борнхальм, Аландскія.
Асноўныя порты: Санкт-Пецярбург, Талін, Рыга, Клайпеда, Калінінград, Гданьск, Ростак, Кіль, Капенгаген, Мальмё, Стакгольм, Турку, Хельсінкі і інш.
На ўзбярэжжы вядомы буйныя запасы бурштыну. Курорты Сопат, Юрмала, Паланга і інш.