Άλμα εις ύψος στους Ολυμπιακούς Αγώνες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το άλμα εις ύψος είναι ένα κλασικό αγώνισμα στίβου των Ολυμπιάδων. Πρόκειται για ένα από τα 12 αγωνίσματα του στίβου που βρίσκονται συνεχώς στο πρόγραμμα των αγώνων από την Α΄ Ολυμπιάδα του 1896 της Αθήνας.[1] Από το 1900 ως το 1912 διεξήχθη και αγώνισμα ύψους άνευ φοράς.
Το αντίστοιχο γυναικείο αγώνισμα μπήκε στο ολυμπιακό πρόγραμμα το 1928, στην πρώτη γυναικεία ολυμπιάδα στίβου στο Άμστερνταμ.[2]
Στο αγώνισμα των ανδρών κυριαρχούσαν οι αθλητές των ΗΠΑ ως το 1956. Στη συνέχεια κατά κανόνα επικρατούν αθλητές από την Ευρώπη.[1][3] Στις γυναίκες κυρίαρχες είναι οι Ευρωπαίες.[4] Κανένας άνδρας αθλητής δεν κατέκτησε δύο φορές Ολυμπιακό τίτλο, ενώ δύο γυναίκες το πέτυχαν: η Γιολάντα Μπάλας και η Ούλρικε Μάιφαρτ. Η Ελλάδα έχει ένα ασημένιο μετάλλιο στο αγώνισμα. Το κατέκτησε η Νίκη Μπακογιάννη το 1996 στο Σίδνεϊ.[2]