Ίντουλφ της Σκωτίας

Ο Ίντουλφ της Σκωτίας (γαελικά: Ildulb mac Causantín, γνωστός στις σύγχρονες αγγλοποιημένες βασιλικές λίστες ως Indulf,^[1] ; – 962),^[2] γνωστός και με το παρατσούκλι ο Επιτιθέμενος^[2] (γαελικά: An Ionsaighthigh, διεθνώς: the Aggressor), ήταν βασιλιάς των Σκώτων από το 954 μέχρι το θάνατό του το 962.

Ίντουλφ της Σκωτίας
Ευφάνταστη απεικόνιση του 18ου αιώνα για τον Ίντουλφ βασιλιά των Αλπινιδών, καθώς η πραγματική του απεικόνιση είναι άγνωστη
Βασιλιάς των Αλπινιδών
Περίοδος	954–962
Προκάτοχος	Μάλκολμ Α΄
Διάδοχος	Νταφ
Θάνατος	962
Τόπος ταφής	Ιόνα
Οίκος	Οίκος των Αλπινιδών
Πατέρας	Κωνσταντίνος Β΄
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Βιογραφικά στοιχεία

Η ημερομηνία γέννησης του Ίντουλφ δεν είναι γνωστή, ήταν γιος του βασιλιά των Αλπινιδών Κωνσταντίνου Β΄ (Causantín mac Áeda). Η μητέρα του μπορεί να ήταν κόρη του κόμη Έντουλφ Α΄ της Μπερνικίας, ο οποίος ήταν εξόριστος στη Σκωτία.^[3]

Ο John of Fordun^[2] και άλλοι υποθέτουν ότι ο Ίντουλφ ήταν βασιλιάς της νοτιοδυτικής Σκωτίας (Strathclyde) κατά τη βασιλεία του προκατόχου του, με βάση την κατανόησή τους ότι το βασίλειο της νοτιοδυτικής Σκωτίας (Strathclyde) είχε γίνει μέρος του βασιλείου της Άλμπα στη δεκαετία του 940. Αυτό, ωστόσο, δεν είναι πλέον αποδεκτό.^[4]

Το Χρονικό των Βασιλέων της Άλμπα λέει:^[5] "Στην εποχή του το οππιδυν Έντεν", που συνήθως χαρακτηρίζεται ως Εδιμβούργο,^[6][7] "εκκενώθηκε και εγκαταλείφθηκε στους Σκωτσέζους μέχρι και τις σημερινές ημέρες". Αυτό έχει σημειωθεί πως υποδεικνύει ότι η Λοδαίννη ή κάποιο μεγάλο μέρος από αυτή, πέρασε στον Ίντουλφ τη στιγμή εκείνη. Ωστόσο, η κατάκτηση της Λοδαίννης είναι πιθανό να έγινε με μια επιχείρηση και όχι με ένα μεμονωμένο γεγονός, και τα σύνορα μεταξύ των εδαφών των βασιλέων της Άλμπα και της Μπερνικίας μπορεί να είχαν εξαπλωθεί στα νότια και ανατολικά του Εδιμβούργου πολλά χρόνια πριν από τη βασιλεία του Ίντουλφ.^[8][9]

Ο θάνατος του Ίντουλφ αναφέρεται από το χρονικό Scotorum το 962. Το Χρονικό των Βασιλέων της Άλμπα, προσθέτει ότι σκοτώθηκε πολεμώντας τους Βίκινγκ κοντά στο Κάλεν, κατά τη μάχη των Μπάουντς.^[5] Η προφητεία του Berchán, ωστόσο, ισχυρίζεται ότι πέθανε "στον οίκο του ιδίου Αποστόλου, όπου [πέθανε] και ο πατέρας του", υπονοώντας την Ιερά Μονή του Αγίου Ανδρέα. Ο Ίντουλφ είναι θαμμένος στην Ιόνα.^[10][11]

Τον Ίντουλφ διαδέχθηκε στο θρόνο ο Ντάφ της Σκωτίας (Dub mac Maíl Coluim), που ήταν γιος του προκατόχου του Μάλκολμ Α΄. Οι γιοι του Κούλεν της Σκωτίας και Αμλάιμπ της Σκωτίας έγιναν αργότερα βασιλιάδες. Ο τρίτος γιος του, ο Έοχεντ, σκοτώθηκε μαζί με τον Κούλεν από άνδρες του βασιλείου της νοτιοδυτικής Σκωτίας (Strathclyde) το 971.

Παραπομπές

1. Το "Ildulb" είναι ένα αρχαίο ιρλανδικό όνομα που προέρχεται είτε από το αρχαίο σκανδιναβικό όνομα "Hildulfr" ή από το αρχαίο αγγλικό όνομα "Eadwulf". Αυτό συμβαίνει σε διάφορες σύγχρονες μορφές της γαελικής γλώσσας, όπως και το "Iondolbh" που βρέθηκε στο Ντουάν Αλμπανάχ. Το "Ildulb" αργότερα καθίσταται "Indulf" κάτω από την επιρροή της αρχαίας γαλλικής γλώσσας. Το "Ildulb" χρησιμοποιείται από κάποιους ιστορικούς επειδή αντιπροσωπεύει σωστά το όνομα "Hildulfr" κατά την κελτική ορθογραφία. Το "Eadwulf" ίσως να ήταν "Idulb", ως εκ τούτου, μερικές φορές η εν λόγω φόρμα χρησιμοποιείται επίσης. Το όνομα δεν τέθηκε ποτέ σε ευρύτερη χρήση στον σκωτικό λαό, ή τον γαελικό λαό γενικότερα, και δεν έχει καμία σύγχρονη μορφή (Walker, σελ. 97).
2. Skene, Chronicles, σελ. 94.
3. Είναι γνωστό ότι μια αδελφή του Ίντουλφ παντρεύτηκε τον Όλαφ Γ΄ Γκούδφριδσον (Amlaíb mac Gofraidh) της δυναστείας των Ιβάρ και για το γεγονός αυτό ένας από τους γιους του Ίντουλφ ονομάστηκε Όλαφ (Amlaíb). Ο Walker υποδεικνύει ότι η μητέρα του Ίντουλφ μπορεί να ήταν κόρη του κόμη Eadwulf, ο οποίος ήταν εξόριστος στην Άλμπα. Ο Eadwulf καθίσταται ως Ettulb στο Annals of Ulster, s.a. 913, εκεί που αναφέρθηκε ο θάνατός του (Walker, σελ. 97).
4. Duncan, σσ. 40–41.
5. Skene, Chronicles.
6. Duncan, σελ. 24
7. Early Sources, σελ. 468, σημείωση 4.
8. Duncan, σσ. 24–25.
9. Smyth, σσ. 221–223.
10. Early Sources, σσ. 468–471.
11. Duncan, σελ. 20 ακολούθως με το Χρονικό.

Πηγές

• Anderson, Alan Orr (1990). Early Sources of Scottish History A.D. 500–1286. 1. Stamford: Paul Watkins (επανέκδοση με διορθώσεις). ISBN 1-871615-03-8.
• Duncan, A.A.M. (2002). The Kingship of the Scots 842–1292: Succession and Independence. Edinburgh: Edinburgh University Press. ISBN 0-7486-1626-8.
• John of Fordun (1993). William Forbes Skene, επιμ. Chronicle of the Scottish Nation (2 volumes). Μτφρ. Felix J.H. Skene. Lampeter: Llanerch Press (επανέκδοση). ISBN 1-897853-05-X.
• Skene, William Forbes, επιμ. (1867). «(CKA) The Chronicle of the Kings of Alba» (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2014.
• Smyth, Alfred P. (1998). Warlords and Holy Men: Scotland AD 80–1000. Edinburgh: Edinburgh University Press (επανέκδοση). ISBN 0-7486-0100-7.
• Walker, Ian W. (2006). Lords of Alba: The Making of Scotland. Sutton, Stroud. ISBN 0-7509-3492-1.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Find-A-Grave (στα αγγλικά).
• Celt: Corpus of Electronic Texts στο University College Cork [Πανεπιστήμιο του Κορκ] περιλαμβάνει τα Annals of Ulster, Tigernach, the Four Masters και Innisfallen, το Chronicon Scotorum, το Lebor Bretnach (το οποίο περιλαμβάνει το Duan Albanach), Γενεαλογία, και διάφοροι Βίοι Αγίων. Τα περισσότερα έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ή οι μεταφράσεις τους βρίσκονται σε εξέλιξη.

Ίντουλφ της Σκωτίας Οίκος των Αλπινιδών  Θάνατος: 962
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος Μάλκολμ Α΄ της Σκωτίας	Βασιλιάς της Σκωτίας 954 - 962	Διάδοχος Ντάφ της Σκωτίας