Αμέρικο Κάστρο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αμέρικο Κάστρο ήταν Ισπανός διανοούμενος, ακαδημαϊκός, φιλόλογος και ιστορικός. Ανήκε στη φιλελεύθερη ισπανική διανόηση του πρώτου μισού του 20ού αιώνα που συγκεντρώθηκε γύρω από το Φιλελεύθερο Μορφωτικό Ίδρυμα ενώ συμμετείχε στην ίδρυση του Περιοδικού Ισπανικής Φιλολογίας μαζί με τον Ραμόν Μενέντεθ Πιδάλ. Πολιτικά ήταν φιλελεύθερος και υποστηρικτής της Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας, γεγονός που τον οδήγησε στην εξορία κατά τη διάρκεια και με το πέρας του Ισπανικού Εμφυλίου. Εδραίωσε τις ισπανικές σπουδές στις ΗΠΑ και έκτισε τη φήμη του ως ο θεωρητικός της μεσαιωνικής Ιβηρικής των τριών πολιτισμών με το βιβλίο La realidad histórica de España που προκάλεσε πολεμική με τον έτερο Ισπανό ιστορικό Κλάουδιο Σάντσεθ Αλβορνόθ. Η κύρια σχολή σκέψης που ακολούθησε ήταν ο ιστορικός σχετικισμός.