Βαλενθιανική Κοινότητα
αυτόνομη κοινότητα της Ισπανίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βαλενθιανική Κοινότητα (βαλενσιανικά: Comunitat Valenciana, ισπανικά: Comunidad Valenciana) ή Βαλενθιανική Χώρα (βαλενσιανικά: País Valencià, ισπανικά: País Valenciano) είναι μια αυτόνομη κοινότητα της Ισπανίας που εντοπίζεται στην κεντρική και νοτιοανατολική Ιβηρική Χερσόνησο. Η πρωτεύουσα της και μεγαλύτερη πόλη είναι η Βαλένθια. Η περιοχή διαιρείται σε τρεις επαρχίες: το Αλικάντε, το Καστεγιόν και τη Βαλένθια, και τριάντα τέσσερις φυσικές επαρχίες (κομάρκες). Το 2013 η Κοινότητα είχε πάνω από 4.900.000 κατοίκους.[1]
Κοινότητα της Βαλένσιας Comunidad Valenciana Comunitat Valenciana | |||
---|---|---|---|
Αυτόνομη κοινότητα | |||
| |||
Χώρα | Ισπανία | ||
Πρωτεύουσα | Βαλένσια | ||
Διοίκηση | |||
• Πρόεδρος | Ξίμο Πουίγκ ι Φερρέρ (PSPV-PSOE) | ||
Έδρες | |||
• Βουλή | 32 | ||
• Γερουσία | 17 | ||
Επίσημες γλώσσες | βαλενσιανικά, ισπανικά | ||
Έκταση | |||
• Συνολική | 23.255 χλμ² | ||
• Ποσοστό | 4,6% | ||
• Κατάταξη | 8η | ||
Πληθυσμός | |||
• Συνολικός | 4.959.968[1] | ||
• Ποσοστό | 10,6% | ||
• Πυκνότητα | 201,78 | ||
• Κατάταξη | 4η | ||
ISO 3166-2 | VC | ||
Ιστοσελίδα | gva.es |
Συνορεύει στα βόρεια με την Καταλονία και την Αραγωνία, στα δυτικά με την Καστίλη-Λα Μάντσα και στα νότια με τη Μούρθια. Τα 644 χιλιόμετρα ακτών της βρέχονται από τη Μεσόγειο θάλασσα· ανοικτά της Βαλενσιανικής Κοινότητας εντοπίζονται οι Βαλεαρίδες Νήσοι. Στην αυτόνομη κοινότητα ανήκουν το αρχιπέλαγος των νήσων Κολουμπρέτες, στα ανοικτά της Καστελιό, η νήσος Νόβα Ταβάρκα, στα ανοικτά της Ντενία, και το εξκλάβιο του Αδεμούς. Κύριες πόλεις της είναι η Βαλένσια (797.654 κάτοικοι), το Αλικάντε (333.408 κάτ.), η Έλτσε (222.422 κάτ.), η Καστελιό δε λα Πλάνα και η Τορεβέλια (105.205 κάτ.).
Επίσημες γλώσσες της κοινότητας είναι τα καταλανικά, που στην επικράτειά της λαμβάνουν το όνομα των βαλενσιανικών, και τα ισπανικά που μιλιούνται στις δυτικές κομάρκες και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Η παραδοσιακά καταλανόφωνη πλευρά αποτελεί μέρος των ευρύτερων καταλανικών χωρών (Països Catalans).
Σύμφωνα με το Καταστατικό Χάρτη της περιφερειακής της Αυτονομίας θεωρείται μια ιστορική εθνικότητα που εμφανίζεται ως διακριτό μόρφωμα στην Ιβηρική από το 1239 με την κατάκτηση του μουσουλμανικού βασιλείου της Μπαλανσίγια από τον Ιάκωβο Α΄ της Αραγώνας. Το επονομαζόμενο Βασίλειο της Βαλένσιας αποτέλεσε σημαντικότατο συστατικό στοιχείο του Στέμματος της Αραγώνας και η πρωτεύουσά, πόλη της Βαλένσιας, επιτέλεσε τον ρόλο της πολιτισμική του πρωτεύουσας κατά τον 15ο αιώνα, τον λεγόμενο και Χρυσό Αιώνα των Βαλενσιανικών Γραμμάτων. Η ενσωμάτωση του βασιλείου στην Ισπανική Μοναρχία επί Καρόλου Κουίντου επέφερε τη σταδιακή παρακμή: το εμπόριο με τη Μεσόγειο ανακόπηκε και η βαλενσιανική ελίτ στράφηκε προς την Καστίλη. Ως αποτέλεσμα, από τον 16ο αιώνα κι έπειτα, οι ανώτερες τάξεις σταμάτησαν την καλλιέργεια των βαλενσιανικών, που περιορίστηκαν στην επαρχία.
Η υποστήριξη του διεκδικητή Καρόλου κατά τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής και η πρώιμη κατάκτηση του Βασιλείου της Βαλένθια από τον Φίλιππο Ε΄ το 1707 έθεσε τέλος στην αυτόνομη νομική, πολιτική και διοικητική ύπαρξή του. Οι τρεις επαρχίες της Κοινότητας ανέκτησαν περιφερειακή αυτονομία με την επιστροφή της δημοκρατίας στην Ισπανία το 1978 και την ψήφιση των Καταστατικών Χαρτών της Περιφερειακής Αυτονομίας για τη Βαλενσιανική Χώρα.