Η Καινή Διαθήκη στην Πρωτότυπη Ελληνική
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Καινή Διαθήκη στην Πρωτότυπη Ελληνική (αγγλ.: The New Testament in the Original Greek) είναι κριτική έκδοση του πρωτότυπου αρχαίου ελληνικού κειμένου της Καινής Διαθήκης που εκδόθηκε το 1881[1] από τον Μπρουκ Φος Γουέστκοτ και τον Φέντον Τζον Άντονι Χορτ. Είναι επίσης γνωστή ως κείμενο των Γουέστκοτ και Χορτ. Ο συμβολισμός που χρησιμοποιείται διεθνώς για αναφορές στην έκδοση είναι WH[2].
Η Καινή Διαθήκη στην Πρωτότυπη Ελληνική αποτελεί κριτικό κείμενο που συντάχθηκε με βάση τα παλαιότερα χειρόγραφα που είχαν ανακαλυφθεί κατά την περίοδο που κυκλοφόρησε. Οι συντάκτες βασίστηκαν κυρίως στον Βατικανό και στον Σιναϊτικό Κώδικα. Επίσης, θεωρούσαν σημαντικό τον Κώδικα Βέζα, την Πεσίτα καθώς και τις Παλαιολατινικές Μεταφράσεις[3].