Ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές 1986
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές του 1986 ήταν οι τέταρτες αυτοδιοικητικές εκλογές από την μεταπολίτευση και πραγματοποιήθηκαν στις 12 Οκτωβρίου 1986, ενώ ο δεύτερος γύρος όπου δεν συγκεντρώθηκε το απαιτούμενο ποσοστό εκλογής από κανέναν εκ των υποψηφίων, στις 19 Οκτωβρίου 1986. Ο αριθμός των δήμων στους οποίους διεξήχθησαν οι εκλογές ανήλθε στους 303, των κοινοτήτων στις 6.000 (από αυτές, οι 21 με πληθυσμό άνω των 5.000 κατοίκων), ενώ το σύνολο των εκλεγμένων δημάρχων, κοινοταρχών, δημοτικών, κοινοτικών και συνοικιακών συμβούλων ανήλθε στους 58.000.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το εκλογικό σύστημα παρέμεινε το ίδιο με των προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων, με τους υποψήφιους δημάρχους να πρέπει να συγκεντρώσουν το 50% + μία ψήφο σε σχέση με τα έγκυρα ψηφοδέλτια προκειμένου να εκλεγούν. Αν δεν το καταφέρει κανένας υποψήφιος στον Α' γύρο, τότε διεξάγεται επαναληπτική ψηφοφορία μεταξύ των δύο πρώτων σε ψήφους υποψηφίων. Το σύστημα αυτό ίσχυσε για όλους τους δήμους, καθώς και για τις κοινότητες με πληθυσμό 5.000 κατοίκων και άνω. Αντίθετα, στις μικρότερες κοινότητες δεν διεξάγεται Β' γύρος και νικητής ανακηρύσσεται αυτός που έχει λάβει την απόλυτη ή σχετική πλειοψηφία στον Α' γύρο. Σε περίπτωση ισοψηφίας μεταξύ δύο υποψηφίων σε μικρότερες των 5.000 κατοίκων κοινότητες, τότε ο νικητής ανακηρύσσεται με δημόσια κλήρωση.
Στο φθινόπωρο του 1986 που διεξήχθησαν οι εκλογές, η πολιτική κατάσταση ήταν ρευστή. Ο Έλληνας πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου απολάμβανε πολύ μεγάλων ποσοστών δημοφιλίας με τους πολίτες να επιδοκιμάζουν γενικά την ηγεσία του, και ήταν πολιτικά πανίχυρος, έχοντας απομακρύνει την προηγούμενη χρονιά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ωστόσο, είχαν αρχίσει οι πρώτες σοβαρές γκρίνιες για το ΠΑΣΟΚ, λόγω του σταθεροποιητικού προγράμματος του υπουργού Εθνικής Οικονομίας Κώστα Σημίτη, που προκάλεσε διάσπαση της ΠΑΣΚΕ και αποχώρηση ή διαγραφή στελεχών όπως ο Γεράσιμος Αρσένης (τελικά ο Ανδρέας Παπανδρέου εξανάγκασε σε παραίτηση τον Σημίτη το 1987 και επέστρεψε σε μία πιο γενναιόδωρη κοινωνική πολιτική).
Έτσι στις εκλογές δόθηκε σημαντική βαρύτητα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και χαρακτηριστική υπήρξε η συνεργασία σε αρκετούς δήμους του ΚΚΕ με το ΚΚΕ Εσωτερικού και άλλων αριστερών σχημάτων (κάτι που αποτέλεσε την απαρχή για την μετέπειτα δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου) καθώς και η άρνηση, κυρίως από την πλευρά του ΚΚΕ, να στηρίξει τους υποψηφίους που προέρχονταν από το ΠΑΣΟΚ στην πλειοψηφία των μεγάλων δήμων, με αφορμή το σταθεροποιητικό πρόγραμμα Σημίτη.
Το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου πέτυχε άλλη μια νίκη, κερδίζοντας 143 δήμους και τις περισσότερες πρωτεύουσες Νομών. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε 87 δήμους, αλλά για πρώτη φορά μετά το 1981 μπόρεσε να αμφισβητήσει την πολιτική κυριαρχία του Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς κατάφερε να κατακτήσει τους τρεις μεγαλύτερους δήμους της Ελλάδας, Αθηναίων, Θεσσαλονίκης και Πειραιά (με νικητές τα προβεβλημένα στελέχη της Μιλτιάδη Έβερτ, Σωτήρη Κούβελα και Ανδρέα Ανδριανόπουλο αντίστοιχα). Για πρώτη φορά εμφανίστηκαν σε αρκετούς δήμους υποψήφιοι από το κόμμα της ΔΗΑΝΑ, που είχε ιδρυθεί ένα χρόνο πριν.