Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου
Κόμης του Λουξεμβούργου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ερρίκος Ε΄, ο Ξανθός ή ο Μέγας (1216 - 24 Δεκεμβρίου 1281) από τον Οίκο του Λίμπουργκ ήταν ιδρυτής του Οίκου του Λουξεμβούργου. Έγινε κόμης του Αρλόν (1226 - 1281), κύριος του Λινύ (1240 - 1281), κόμης του Λουξεμβούργου και του Λαρός (1247 - 1281) και Μαργράβος του Ναμύρ (1256 - 1264) ήταν τρίτος γιος και διάδοχος του Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ και της Ερμεσίνδης, κόρης και κληρονόμου του Ερρίκου Δ΄ δούκα του Λουξεμβούργου. [9] Με τον θάνατο του πατέρα του (1226) κληρονόμησε την κομητεία του Αρλόν. Ο Ερρίκος Ε΄ νυμφεύτηκε την Μαργαρίτα του Μπαρ (1240) κόρη του Ερρίκου Β' του Μπαρ και της Φιλίππης του Ντρε δισεγγονής του Λουδοβίκου του Παχύ. Σαν προίκα έλαβε την περιοχή του Λινί-αν-Μπαρ, αλλά υπό τον όρο να είναι υποτελής του κόμη του Μπαρ. [10]
Ερρίκος Ε΄ του Λουξεμβούργου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1217[1] ή 1216 |
Θάνατος | 24 Δεκεμβρίου 1281[2] Μάιντς |
Τόπος ταφής | Αββαείο της Κλαιρφονταίν |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία[3] |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μαργαρίτα του Μπαρ (από 1240)[4][5] |
Τέκνα | Ερρίκος ΣΤ΄ του Λουξεμβούργου Βάλεραν Α΄ του Λινύ Ισαβέλλα του Λουξεμβούργου Φιλίππη του Λουξεμβούργου Baudouin de Luxembourg[6] Henri bâtard de Luxembourg[7] |
Γονείς | Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ και Ερμεσίνδη, κόμισσα του Λουξεμβούργου |
Αδέλφια | Αικατερίνη του Λίμπουργκ Βάλεραν του Μόνσαου Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ Γεράρδος Α΄ του Ντυρμπουί Μαργαρίτα του Μπαρ[8] |
Οικογένεια | Οίκος του Λίμπουργκ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | κόμης του Λουξεμβούργου (1247–1281) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο Ερρίκος έδωσε όρκο υποτέλειας στον Θεοβάλδο Β΄ της Ναβάρρας σαν κόμης της Καμπανίας. Ο κουνιάδος του Ερρίκου Θεοβάλδος Β' του Μπαρ εκμεταλλεύτηκε την σύγκρουση ανάμεσα στον Φρειδερίκο Γ' της Λωρραίνης και τους επισκόπους του Μετς, ο Ερρίκος έγινε οπαδός του δούκα και ο Θεοβάλδος του επισκόπου. Στην μάχη του Πρενί (14 Σεπτεμβρίου 1266) ο Ερρίκος Ε' συνελήφθη αιχμάλωτος.[11]. Την διαφορά έλυσε ως διαιτητής ο Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας της Γαλλίας (8 Σεπτεμβρίου 1268) : ο Ερρίκος Ε΄ ελευθερώθηκε και πήρε ξανά στην κατοχή του το Λινύ υπό τον όρο να είναι ξανά υποτελής του κόμη του Μπαρ. [12]