Ηλεκτρονιακή στιβάδα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ηλεκτρονιακή στιβάδα ονομάζεται η περιοχή κίνησης ενός ηλεκτρονίου ενός ατόμου, που καθορίζεται από την ενέργεια με την οποία το ηλεκτρόνιο συμμετέχει δομικά στο άτομο, η οποία με τη σειρά της καθορίζει την απόσταση του ηλεκτρονίου από τον πυρήνα του ατόμου. Η στιβάδα είναι χαρακτηριστικό προσδιορισμού ενός ηλεκτρονίου και αντιστοιχεί στον κύριο κβαντικό αριθμό .
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Οι στιβάδες είναι στοιχείο της δομής του ατόμου. Το πλήθος των υποστιβάδων κάθε στιβάδας εξαρτάται από την ίδια τη στιβάδα. Μέχρι σήμερα έχουν εντοπιστεί εφτά στιβάδες οι οποίες ονομάζονται K, L, M, N, O, P, Q με αντίστοιχους κύριους κβαντικούς αριθμούς n=1, n=2, n=3, n=4, n=5, n=6, n=7 κατά σειρά από την εγγύτερη στην πιο απομακρυσμένη από τον πυρήνα στιβάδα. Κάθε στιβάδα χαρακτηρίζεται από μία μέση απόσταση από τον πυρήνα, έχει δηλαδή σχήμα σφαίρας με κέντρο τον πυρήνα. Ο ηλεκτρονιακός χημικός τύπος αναπαριστά τις στιβάδες με επίκεντρους στον πυρήνα κύκλους, πάνω στους οποίους αναπαριστώνται τα ηλεκτρόνια τα οποία έχει κάθε στιβάδα.
Η κάθε στιβάδα χωρίζεται σε υποστιβάδες. Όσο πιο απομακρυσμένη από τον πυρήνα είναι μία στιβάδα σε τόσο περισσότερες υποστιβάδες χωρίζεται.
Σε κάθε στιβάδα μπορούν να υπάρξουν συγκεκριμένος αριθμός ηλεκτρονίων ο οποίος ισούται με . Αν σε μια στιβάδα υπάρχει ο μέγιστος αριθμός ηλεκτρονίων, τότε αυτή λέγεται συμπληρωμένη.