Ηλιογάβαλος
Ρωμαίος αυτοκράτορας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος (Marcus Aurelius Antoninus, π.203[lower-greek 1] – 11 Μαρτίου 222), γνωστός κοινώς ως Ηλιογάβαλος ή Ελαγάβαλος (Heliogabalus ή Elagabalus), ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 218 έως το 222. Ήταν μέλος της δυναστείας των Σεβήρων, Σύριος, και γιος του Σέξτου Βάριου Μάρκελλου και της Ιουλίας Σοαιμάδας, κόρης του Ιουλίου Αβίτου Αλεξιανού υπάτου το 200. Στα νεανικά του χρόνια υπηρέτησε ως ιερέας του θεού Ηλιογάβαλου στην Έμεσα, πατρίδα της οικογένειας της μητέρας του.
Ηλιογάβαλος | |
---|---|
Προτομή του Ηλιογάβαλου στα Μουσεία Καπιτωλίου | |
Περίοδος | 16 Μαΐου 218 - 11 Μαρτίου 222 |
Προκάτοχος | Μακρίνος |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Σεβήρος |
Γέννηση | π.203[1] Ρώμη |
Θάνατος | 13 Μαρτίου 222 (18 ετών)[1] Ρώμη |
Σύζυγος | Ιουλία Κορνηλία Παύλα Ακουιλία Σεβήρα Αννία Φαυστίνα |
Επίγονοι | Αλέξανδρος Σεβήρος (θετός) |
Πλήρες όνομα | |
Marcus Aurelius Antoninus Augustus | |
Οίκος | Δυναστεία των Σεβήρων |
Πατέρας | Σέξτος Βάριος Μάρκελλος |
Μητέρα | Ιουλία Σοαιμιάς |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το πραγματικό του όνομα ήταν Βάριος Άβιτος Βασσιανός[2], ενώ το Ηλιογάβαλος (από ορισμένους Έλληνες συγγραφείς αναφέρεται και ως Ελαγάβαλος) προήλθε από το ιερατικό του λειτούργημα. Έμεινε στην ιστορία για την εκκεντρική και προκλητική συμπεριφορά του[3] καθώς και για την επιβολή στον ρωμαϊκό κόσμο της λατρείας του Θεού Βαλ.