Το Εσουατίνι είναι κράτος της Νότιας Αφρικής.
Στα τέλη του 18ου με αρχές του 19ου αιώνα Μπαντουικά φύλα των Σουάζι κατέρχονται από τον βορρά στην περιοχή. Μέχρι το 1840 συγκρούονται με τους Ζουλού. Έτσι διαμορφώνεται σταδιακά η εθνική τους ταυτότητα και συγκροτούνται σε κράτος[1]. Εμβληματικές μορφές της πρώιμης ιστορίας της χώρας είναι ο φύλαρχος-βασιλιάς Σομπχούζα Α΄ και ο Μσβάτι Β΄, ο οποίος συμμάχησε με τους νοτιοαφρικανούς Μπόερς προκειμένου να εδραιωθεί στον θρόνο του. Έτσι όμως άνοιξε τον δρόμο στην αποικιακή εκμετάλλευση της χώρας του από τους λευκούς.[2] Δύο συνθήκες που συνήφθησαν με το Ηνωμένο Βασίλειο και τους Μπόερς του Τράνσβααλ, το 1881 και 1884, και με τις οποίες θεμελιωνόταν η ανεξαρτησία του βασιλείου έναντι των λευκών, δεν είχαν μεγάλη διάρκεια. Το 1894 περιήλθε στην επιρροή του κράτους του Τράνσβααλ. Το καθεστώς αυτό ίσχυσε μέχρι τον Πόλεμο των Μπόερς,που μετά τη λήξη του επιβλήθηκε σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της χώρας καθεστώς προτεκτοράτου ενώ οι υπόλοιπες περιοχές προσαρτήθηκαν στη Νοτιοαφρικανική Ένωση[2].
Στη διάρκεια του μεσοπολέμου εκδηλώνονται οι πρώτες αντιδράσεις κατά της λευκής κυριαρχίας. Ξεχωρίζει ο Σομπχούζα Β΄ ο οποίος βασιλεύει για 65 χρόνια (1921-1986). Το υπό βρετανική κατοχή τμήμα της Σουαζιλάνδης απέκτησε Σύνταγμα το 1967 και το 1968 έγινε μέλος του Ο.Η.Ε..Το 1973 καταλύθηκε το Σύνταγμα και διαλύθηκαν τα κόμματα από τον βασιλιά . Το 1986 έγινε βασιλιάς ο Μσβάτι Γ΄και πρωθυπουργός ο Σότσχα Έρνεστ Ντλάμινι. Tο 1992 επλήγη από ξηρασία και ο πληθυσμός της οδηγήθηκε στο χείλος του λιμού. Το 1990 αυξήθηκαν οι πιέσεις προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού Οι πρώτες βουλευτικές εκλογές στο βασίλειο διεξήχθησαν το 1993. Προς το τέλος του 1997, οι εξουσίες του βασιλιά ήταν περιορισμένες και ακολούθησαν συνομιλίες με τους αρχηγούς των κυβερνήσεων της Μοζαμβίκης και της Νότιας Αφρικής για να προωθηθεί ο εκδημοκρατισμός της χώρας. Οι εκλογές έγιναν το 1998, αλλά ο βασιλιάς εξακολουθούσε να διατηρεί μεγάλο μέρος των εξουσιών του. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εξακολουθούν να απαγορεύονται και τα συνδικάτα άρχισαν να διοργανώνουν απεργίες. Η κυβέρνηση αντέδρασε στις συνδικαλιστικές δράσεις. Μια ακόμη ξηρασία έπληξε το 2002 και τα Ηνωμένα Έθνη απέστειλαν επισιτιστική βοήθεια. Η ξηρασία συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό και το 2004, κι ο πρωθυπουργός κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης[1].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
