Ο βαρόνος Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ (Carl Gustaf Emil Mannerheim , Άσκαϊνεν , 4 Ιουνίου 1867 – Λωζάνη , Ελβετία , 27 Ιανουαρίου 1951)[27] ήταν Φινλανδός στρατάρχης και πολιτικός .[28]
Γρήγορες Πληροφορίες Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ, Γενικές πληροφορίες ...
Καρλ Γκούσταφ Έμιλ Μάνερχαϊμ Γενικές πληροφορίες Όνομα στη μητρική γλώσσα Carl Gustaf Emil Mannerheim (Σουηδικά) Προφορά Γέννηση 4ιουλ. / 16 Ιουνίου 1867γρηγ. [1] [2] [3] Louhisaari Manor [4] Θάνατος 27 Ιανουαρίου 1951[2] [3] [5] Λωζάνη [6] [7] Αιτία θανάτου απόφραξη του εντέρου Συνθήκες θανάτου φυσικά αίτια Τόπος ταφής κοιμητήριο Χιετανιέμι [8] Κατοικία Mannerheim Museum (1924–1951)Παρατσούκλι Marski Χώρα πολιτογράφησης Ρωσική Αυτοκρατορία Φινλανδία Θρησκεία Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία της Φινλανδίας Εκπαίδευση και γλώσσες Μητρική γλώσσα Σουηδικά της Φινλανδίας Ομιλούμενες γλώσσες Σουηδικά της Φινλανδίας Ρωσικά Γερμανικά Γαλλικά Αγγλικά Σπουδές Σχολή Ιππικού Νικολάου (1887–1889)Hamina Cadet School (1882–1886)Πληροφορίες ασχολίας Ιδιότητα εξερευνητής πολιτικός αξιωματικός δημιουργός γραπτών έργων [9] Πολιτική τοποθέτηση Πολιτικό κόμμα/Κίνημα ανεξάρτητος/η πολιτικός Οικογένεια Σύζυγος Anastasia Mannerheim (1892–1919)[9] Τέκνα Sophie Mannerheim Anastasie Mannerheim Γονείς Carl Robert Mannerheim και Helene Mannerheim [10] Αδέλφια Carl Mannerheim Sophie Mannerheim Eva Mannerheim-Sparre Johan Mannerheim Συγγενείς Carl Gustaf Mannerheim (παππούς από την πλευρά του πατέρα ), Eva Vilhelmina Mannerheim (γιαγιά από την πλευρά του πατέρα ), John Jacob von Julin (παππούς από την πλευρά της μητέρας ) και Charlotte Jägerskiöld (γιαγιά από τη πλευρά της μητέρας )Οικογένεια Mannerheim Στρατιωτική σταδιοδρομία Βαθμός/στρατός στρατάρχης , αντιστράτηγος και General of the Cavalry /Ρωσικός αυτοκρατορικός στρατός , Finnish Defence Forces και White Guard Πόλεμοι/μάχες Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος , Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος , Ρωσοφινλανδικός πόλεμος του 1939 , Συνεχιζόμενος Πόλεμος , Φινλανδικός Εμφύλιος Πόλεμος , Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος , First Soviet-Finnish War και Lapland War Αξιώματα και βραβεύσεις Αξίωμα Πρόεδρος της Φινλανδίας (1944–1946)Chief of Defence (1939–1945)Regent of Finland (1918–1919)Βραβεύσεις Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (1939)[11] Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Λέοντος της Φινλανδίας (27 Οκτωβρίου 1944)[12] Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (13 Μαΐου 1919)[13] Knight' s Cross of the Iron Cross with Oak Leaves (1942)Order of St. Anna 2nd class with swords (3 Δεκεμβρίου 1905)[13] Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη μετα Ξιφών (21 Απριλίου 1905)[13] Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη μετά Ξιφών και Κορδέλας (18 Νοεμβρίου 1905)[13] τάγμα του Ελέφαντα (18 Φεβρουαρίου 1919)[13] Τάγμα του Ανατέλλοντος Ηλίου με άνθη Παυλώνιας, 1ης τάξης (3 Δεκεμβρίου 1942)[14] Βασιλικό Τάγμα των Σεραφείμ (12 Φεβρουαρίου 1919)[13] 1st Class of the Military Order of the Cross of the Eagle (6 Ιουνίου 1930)[15] Παράσημο του Γερμανικού Αετού (1942)[16] Τάγμα 1ης κλάσης του Εσθονικού Ερυθρού Σταυρού (23 Νοεμβρίου 1932)[17] Τάγμα της Αγίας Άννης, Γ΄ Τάξη (1900)[18] Σιδηρούς Σταυρός Β΄ Τάξης Σιδηρούς Σταυρός Α΄ Τάξης Clasp to the Iron Cross Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Γ΄ Τάξη Mannerheim Cross 1st Class (7 Οκτωβρίου 1941)[19] Αργυρός Σταυρός του Σωτήρος (1902)[19] Τάγμα του Ντάνεμπρογκ [20] Field marshal Grand Cross with Holy Crown of the Order of Merit of the Kingdom of Hungary (1942)[16] Knight Grand Cross of the Order of the Sword (17 Απριλίου 1942)[19] Order of the Crown of King Zvonimir (4 Ιουνίου 1942)[21] Ανώτερος Ταξιάρχης του Στρατιωτικού Τάγματος της Σαβοΐας (23 Μαΐου 1942)[22] Order of Michael the Brave, 1st class (1 Νοεμβρίου 1941)[23] Order of Michael the Brave, 2nd class (1 Νοεμβρίου 1941)[23] Order of Michael the Brave, 3rd class (1 Νοεμβρίου 1941)[23] Grand Cross of the Order of the Cross of Liberty (30 Απριλίου 1918)[13] Medal for Humane Benevolence [24] Order of the Sword - Commander Grand Cross (6 Ιουνίου 1918)[13] Grand Cross of the Order of the Cross of Liberty (20 Μαρτίου 1940)[19] Mannerheim Cross 2nd Class (7 Οκτωβρίου 1941)[19] Cross of Liberty, 1st Class (6 Απριλίου 1918)[13] Medal of Liberty, 1st Class with rosette, of the Order of the Cross of Liberty (16 Μαΐου 1940)[19] Cross of Liberty, 4th Class (6 Απριλίου 1918)[13] Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (4 Ιουνίου 1944)[25] Σταυρός του Ιππότη του Τάγματος του Φραγκίσκου Ιωσήφ (1895)[18] Μετάλλιο Στη μνήμη του Αλέξανδρου Γ' (22 Μαρτίου 1896)[18] Medal In memory of coronation of Nikolay II (13 Ιουνίου 1896)[18] Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής (1902)[18] Knight Officer of the Order of Saints Maurice and Lazarus (1902)[13] μετάλλιο του Ρωσοιαπωνικού πολέμου (1905)[13] In memory of the 200th anniversary of the Battle of Poltava (1909)[13] Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη (1909)[13] Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1910)[13] Medal 100 year 1812 (1912)[13] Medal " In memory of the 300th anniversary of Romanov dynasty" (1913)[13] Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη μετά Ξιφών (1914)Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη (18 Δεκεμβρίου 1914)[13] Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα (1914)[13] Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη μετά Ξιφών (1914)[13] Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη μετά Ξιφών (1914)[13] Order of St. Vladimir 2nd class with swords (26 Ιανουαρίου 1916)[13] Memorial medal of the War of Liberation (1918)[13] Decoration of the Danish Red Cross (24 Απριλίου 1926)[13] Memorial medal of the Winter War (30 Νοεμβρίου 1940)[26] Cross of Merit of the Red Cross of Finland (1932)[19] Ιστότοπος mannerheim.fi Υπογραφή Θυρεός Σχετικά πολυμέσα δεδομένα
Κλείσιμο
Αντιβασιλέας της Φινλανδίας το 1918, ήταν ανώτατος στρατιωτικός διοικητής των φινλανδικών δυνάμεων στο τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου , θέση την οποία και διατήρησε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου . Τέλος, διετέλεσε Πρόεδρος της Φινλανδίας το διάστημα μεταξύ του 1944 και του 1946.
Σε δημοσκόπηση που έγινε 53 χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Μάνερχαϊμ ψηφίστηκε ως ο μεγαλύτερος Φινλανδός στα χρονικά της χώρας.
[29]
Επίσης, αναφέρεται από πολλούς ως ο "πατέρας της σύγχρονης Φινλανδίας".[30] [31] [32] [33] [34]