Κλίση τροχιάς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο κλίση γενικά στις θετικές επιστήμες χαρακτηρίζεται η γωνία ανάμεσα σε ένα επίπεδο αναφοράς και σε ένα άλλο επίπεδο ή άξονα. Ειδικότερα ως προς τις τροχιές των ουράνιων σωμάτων στην αστρονομία, η κλίση είναι μία από τις έξι τροχιακές παραμέτρους που περιγράφουν πλήρως μία τροχιά. Ειδικότερα για τα ουράνια σώματα του Ηλιακού Συστήματος, η κλίση της τροχιάς ή τροχιακή κλίση ενός πλανήτη, κομήτη, αστεροειδούς κλπ. ορίζεται ως η γωνία ανάμεσα στο επίπεδο της τροχιάς και το επίπεδο της εκλειπτικής, δηλαδή το επίπεδο πάνω στο οποίο κείται η τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο.[1] Θα μπορούσε να μετράται σε σχέση με κάποιο άλλο επίπεδο, όπως αυτό του ισημερινού του Ηλίου, ή το επίπεδο της τροχιάς του Δία, αλλά η εκλειπτική είναι πιο πρακτική εκλογή για παρατηρητές που εργάζονται από τη Γη.