Σίνσεν
προσφορές τροφίμων, που δίνονται σε Σιντοϊστικά ιερά ή καμίντανα στην Ιαπωνία. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα σίνσεν (神饌) (Shinsen) είναι φαγητά ή τρόφιμα που προσφέρονται στα πνεύματα (κάμι) ως μέρος της σιντοϊστικής τελετουργίας. Τα προσφερόμενα τρόφιμα κυμαίνονται από το ρύζι έως τα θαλασσινά, τα τρόφιμα που συλλέγονται από τα βουνά, τα εποχιακά, τις τοπικές σπεσιαλιτέ ή τα τρόφιμα, που συνδέονται με το συγκεκριμένο πνεύμα στο οποίο είναι αφιερωμένο το ιερό. Στο τέλος του τελετουργικού, το προσφερόμενο φαγητό τρώγεται από κοινού, για να αποκτήσουν μια αίσθηση ενότητας με τα κάμι και να κερδίσουν την ευλογία και την προστασία τους. Η ιεροτελεστία είναι γνωστή ως ''ναοράι'' (naorai).[1]
Στα μεγάλα ιερά, υπάρχουν ειδικοί χώροι που προετοιμάζουν το σίνσεν, στα μικρότερα όμως, ένας συγκεκριμένος χώρος απομονώνεται από τους υπόλοιπους από ειδικό τύπο κουρτινών, και εκεί ιερείς που απέχοντας από το κρέας έχουν εξαγνιστεί, ετοιμάζουν τις προσφορές.
Από τότε που η Ιαπωνία έμαθε πώς να καλλιεργεί ρύζι, το προϊόν αυτό έγινε το θεμέλιο της ιαπωνικής κοινωνίας και γι' αυτόν τον λόγο τα τρόφιμα ή τα ποτά, που παρασκευάζονται από ρύζι, όπως το μότσι ή το σάκε, αποτελούν βασική προσφορά, τόσο πολύ που υπάρχει ακόμη και ένα ρητό που λέει, "Δεν υπάρχει κάμι χωρίς σάκε". [2]
Εκτός από τα δημητριακά, είναι επίσης σύνηθες να προσφέρονται θαλασσινά και λαχανικά, και υπάρχουν μερικά ιερά, που προσφέρουν πτηνά. Ωστόσο, είναι σπάνιο το κρέας ζώων να προσφέρεται ως σίνσεν.
Παρόλο που πολλά ιερά επιθυμούν το σίνσεν, που αποτελείται μόνο από λαχανικά, που δεν εκπέμπουν έντονη μυρωδιά, μια βουδιστική δίαιτα γνωστή ως κινκουνσόκου (kinkunshoku), υπάρχουν ιερά που δεν το κάνουν. Για παράδειγμα, το σκόρδο προσφέρεται στο Ιερό Καμιγκάμο και το κρέας ζώων προσφέρεται στο ιερό Σιρόμι, όπου πραγματοποιείται μια ιεροτελεστία γνωστή ως ονίε (onie) κατά την οποία προσφέρεται το κεφάλι ενός αγριογούρουνου, που είχε κυνηγηθεί εκείνη τη χρονιά. Τα ιερά όπου τιμώνται οι πιστοί, όπως εκείνοι που πέθαναν στον πόλεμο, είναι σύνηθες να προσφέρεται μπύρα, τσιγάρα ή άλλα τέτοια τυποποιημένα είδη, τα οποία επίσης θεωρούνται σίνσεν.[3]
Τοπικές σπεσιαλιτέ ή είδη, που συνδέονται με τις παραδόσεις συχνά δίδονται ως σίνσεν. Αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, και πολλά έχουν παραμείνει με τη μορφή των χαρακτηριστικών σιντοϊστικών τελετουργιών μιας περιοχής. Για παράδειγμα, το τελετουργικό της κολλιτσίδας στο νομό Νάρα, το τελετουργικό της μελιτζάνας στο νομό Σιμάνε, το φεστιβάλ του αγγουριού στο νομό Σίγκα, το φεστιβάλ του γουασάμπι του Κιότο και το φεστιβάλ της Ιαπωνικής δαμασκηνιάς στο Τόκιο.[4]
Εκτός από τα τρόφιμα που συμβολίζουν μια ώριμη σοδειά, υπάρχουν ιερά όπως το ιερό Μίμι στο Μιχάμα, στο νομό Φουκούι, το ιερό Σούβα στο Νάμπου, στο νομό Αομόρι και το ιερό Μίχο, που βρίσκεται στο Ματσούε, στο νομό Σιμάνε, όπου αυτό που προσφέρεται είναι το Dioscorea tokoro, ένα φυτό, που δεν τρώγεται τακτικά στην καθημερινή ζωή.[5][6] Υπάρχουν τρεις διαφορετικές ερμηνείες για το γιατί το τοκόρο (tokoro) προσφέρεται από τα τρία διαφορετικά ιερά:[7] προσφέρεται στο ιερό Μίμι σε ένδειξη ευχαριστίας, που κράτησαν την πείνα τους σε απόσταση κατά τη διάρκεια του λιμού,[6] το ιερό Μίχο, επειδή λέγεται ότι ήταν ένα τυχερό γούρι σε ένα βιβλίο της περιόδου Έντο με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται ως φυλαχτό στην Πρωτοχρονιά, το ιερό Σούβα, επειδή χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες.[8]