Στέφανος Β΄ του Μπλουά
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Στέφανος Β΄ του Μπλουά ή Στέφανος Β΄ Ερρίκος (Étienne II de Blois, 1045 - 19 Μαΐου 1102) κόμης του Μπλουά και του Σαρτρ (1089 - 1102) ήταν γιος και διάδοχος του Θεοβάλδου Γ΄ του Μπλουά και της Γαρσίνδης του Μαιν. Απαριθμείται ως Στέφανος Β΄ ακολουθώντας τον Στέφανο Α΄, κόμη του Τρουά. Ο πατέρας του είχε δώσει στον Στέφανο από το 1074 την διοίκηση των εδαφών του Μπλουά και του Σαρτρ ενώ βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία, με τον θάνατο του (1089) ορκίστηκε επίσημα κόμης, ήταν ο πατέρας του βασιλιά Στεφάνου της Αγγλίας.
Νυμφεύτηκε στο Σαρτρ (1080) την Αδέλα της Νορμανδίας κόρη του Γουλιέλμου του Κατακτητή.
Ο Στέφανος συμμετείχε στην Α΄ Σταυροφορία σαν ένας από τους αρχηγούς της, έγραφε συνέχεια γράμματα γεμάτα από ενθουσιασμό στην σύζυγο του Αδελαΐδα για να της αναφέρει τις επιτυχίες του, ήταν αρχηγός του στρατού των Σταυροφόρων στην πολιορκία της Νίκαιας (1097).[5] Επέστρεψε μετά την μακρά πολιορκία της Αντιόχειας (1098) έχοντας εκπληρώσει πολλούς από τους στόχους του αλλά απέτυχε στον κύριο στόχο της Σταυροφορίας να ανακαταλάβει τα Ιεροσόλυμα από τους Μουσουλμάνους. Μετά από πιέσεις της συζύγου του Αδελαΐδας προκειμένου να πετύχει το κύριο σκοπό του αποφάσισε να πραγματοποιήσει νέα Σταυροφορία (1101), πολέμησε γενναία στην μάχη του Ράμλα (1102) αν και 57 ετών και έπεσε στο πεδίο της μάχης.[6]