From Wikipedia, the free encyclopedia
Τροπικός κυκλώνας ή τυφώνας και στον Βόρειο Ατλαντικό hurricane, ονομάζεται στη Μετεωρολογία ένα σύστημα θύελλας με κλειστή περιστροφική (κυκλωνική) κυκλοφορία γύρω από ένα ήρεμο κέντρο χαμηλής βαρομετρικής πίεσης, γνωστό ως μάτι του κυκλώνα. Το όνομα του φαινομένου υπογραμμίζει την προέλευσή τους, από την τροπική ζώνη, και την κυκλωνική (περιστροφική) φύση τους.
Τα συστήματα αυτά δημιουργούνται πάνω από θερμούς ωκεανούς ή μεγάλες θάλασσες υπό ορισμένες προϋποθέσεις, αλλά ποτέ πάνω από στεριές, και όταν φτάνουν σε ψυχρότερα νερά ή στη στεριά, διαλύονται. Παράγουν βαριές καταιγίδες και εξαιρετικά σφοδρούς ανέμους και αποτελούν τους μεγαλύτερους μετεωρολογικούς κινδύνους των ναυτιλλομένων στις τροπικές θάλασσες, καθώς και των πληθυσμών των παράκτιων περιοχών που πλήττονται από αυτά.
Στους μετεωρολογικούς χάρτες οι τροπικοί κυκλώνες παριστάνονται με κλειστές ισοβαρείς καμπύλες, όπως και οι σπανιότεροι εξωτροπικοί κυκλώνες (που δημιουργούνται εκτός τροπικής ζώνης) και που γενικότερα λέγονται υφέσεις, αλλά με εντονότερες βαροβαθμίδες. Γενικά οι τροπικοί κυκλώνες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως τεράστιας κλίμακας σίφωνες ή ανεμοστρόβιλοι, με ανοδική συνιστώσα.
Το πώς ακριβώς δημιουργούνται οι τροπικοί κυκλώνες δεν είναι ακόμα πλήρως γνωστό και εξακολουθεί να αποτελεί θέμα τρέχουσας επιστημονικής έρευνας.[2] Θεωρείται πάντως βέβαιο ότι απαιτείται μεγάλη αστάθεια της ατμόσφαιρας και η ύπαρξη πολύ θερμού αλλά και υγρού αέρα. Ενώ 6 παράγοντες φαίνεται να είναι γενικά αναγκαίοι, τροπικοί κυκλώνες μπορεί περιστασιακά να αναπτυχθούν χωρίς να πληρούν όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις.[3]
Γενικότερα οι τροπικοί κυκλώνες αρχίζουν να εκδηλώνονται, κατά κανόνα, εκατέρωθεν της ζώνης των τροπικών νηνεμιών, αποκαλούμενη διεθνώς «ντόλντραμς» (doldrums). Πρόκειται για τη ζώνη μεταξύ των γεωγραφικών παραλλήλων 7° και 15° τόσο σε βόρειο γεωγραφικό πλάτος όσο και σε νότιο.
Κυρίως δημιουργούνται στα μέσα πλάτη από 20° και 35°, ενώ αντιθέτως στη ζώνη του Ισημερινού (+/- 5° γύρω από τον Ισημερινό) δεν δημιουργούνται, επειδή η δύναμη Κοριόλις που δημιουργεί την κυκλική κυκλοφορία και κατευθύνει τους ανέμους προς το κέντρο χαμηλής πίεσης, τείνει προς το μηδέν.
Οι κυκλώνες που επηρεάζουν τις περιοχές του Ειρηνικού, Βορείου Ατλαντικού και Νοτίου Ινδικού εντοπίζονται στην αρχή στο δυτικό τμήμα τους. Πάντως έχουν σημειωθεί και εξαιρέσεις, όπως στον Βόρειο Ατλαντικό κατά τη διάρκεια Αυγούστου και Σεπτεμβρίου να συμβαίνει εκδήλωση τροπικού κυκλώνα κοντά στο Πράσινο Ακρωτήριο.
Οι τροπικοί κυκλώνες, κατά βάση, είναι φαινόμενα των θερινών και φθινοπωρινών μηνών για κάθε ημισφαίριο. Στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, ως εποχή των τυφώνων (hurricane season) θεωρείται επισήμως η περίοδος από την 1 Ιουνίου έως τις 30 Νοεμβρίου, με την πλέον επικίνδυνη περίοδο έξαρσης από τα τέλη Αυγούστου μέχρι τον Σεπτέμβριο.[5] Στατιστικώς η χρονική στιγμή αιχμής / κορύφωσης της περιόδου των τυφώνων του Ατλαντικού είναι στις 10 Σεπτεμβρίου.
Στον βορειοανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό, έχουν μεγαλύτερη περίοδο έξαρσης, αλλά παρόμοια εποχική βάση με τον Ατλαντικό.[6] Στον βορειοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό μάλιστα, διαρκούν σχεδόν όλο το έτος, με την πλέον επικίνδυνη περίοδο έξαρσης στις αρχές Σεπτεμβρίου και το ελάχιστο της δραστηριότητας τους μήνες Φεβρουάριο και Μάρτιο.
Στον βόρειο Ινδικό Ωκεανό, συμβαίνουν από τον Απρίλιο μέχρι τον Δεκέμβριο, με δύο επικίνδυνες περιόδους έξαρσης κατά την εναλλαγή των Μουσώνων, δηλαδή τους μήνες Μάιο και Νοέμβριο.
Στο νότιο ημισφαίριο, το λεγόμενο έτος των τροπικών κυκλώνων αρχίζει να μετράει στις 1 Ιουλίου και η λεγόμενη εποχή των τυφώνων ξεκινάει στις 1 Νοεμβρίου και φτάνει έως τα τέλη Απριλίου, με την πλέον επικίνδυνη περίοδο έξαρσης από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τις αρχές Μαρτίου.[7]
Γενικώς, είναι πολύ σπάνιο να εμφανιστούν στο βόρειο ημισφαίριο από Νοέμβριο μέχρι Ιούνιο και στο νότιο ημισφαίριο από μέσα Μαΐου μέχρι τον Νοέμβριο, επειδή οι θάλασσες έχουν τότε χαμηλές θερμοκρασίες.
Μήνες ανάπτυξης και μέσοι όροι αριθμού τροπικών καταιγίδων και κυκλώνων ανά έτος[8] | |||||
---|---|---|---|---|---|
Περιοχές ανάπτυξης | Έναρξη σεζόν | Λήξη σεζόν | Τροπικές καταιγίδες (39–73 μίλια/63–117 χλμ. την ώρα) | Τροπικοί κυκλώνες (≥74 μίλια/118 χλμ. την ώρα) | Τροπικοί κυκλώνες κατηγοριών 3, 4 και 5 (≥111 μίλια/178 χλμ. την ώρα) |
Βορειοδυτικός Ειρηνικός | Απρίλιος | Ιανουάριος | 26,7 | 16,9 | 8,5 |
Νότιος Ινδικός | Noέμβριος | Απρίλιος | 20,6 | 10,3 | 4,3 |
Βορειοανατολικός Ειρηνικός | Μάιος | Noέμβριος | 16,3 | 9,0 | 4,1 |
Βόρειος Ατλαντικός | Ιούνιος | Noέμβριος | 10,6 | 5,9 | 2,0 |
Αυστραλία/Νοτιοδυτικός Ειρηνικός | Noέμβριος | Απρίλιος | 9 | 4,8 | 1,9 |
Βόρειος Ινδικός | Απρίλιος | Δεκέμβριος | 5,4 | 2,2 | 0,4 |
Οι τροπικοί κυκλώνες στο μεν βόρειο ημισφαίριο κινούνται κατ' αρχήν Δ. - ΒΔ. και στη συνέχεια στρέφουν κατά την ανάδρομο φορά (δηλαδή από Δ, ΒΔ, Β, ΒΑ) ενώ στο νότιο αρχικά κινούνται Δ.ΝΔ. και στη συνέχεια στρέφουν κατά την ορθή φορά (δηλαδή Δ, ΝΔ, Ν, ΝΑ) ακολουθώντας τροχιές μάλλον παραβολικές.
Σε ορισμένους πάλι συμβαίνει «διπλή ανακαμπύλωση» της τροχιάς, δηλαδή ένας κυκλώνας του νοτίου ημισφαιρίου ενώ κινείται προς Δ.ΝΔ. και στρέφεται φυσιολογικά προς Ν και ΝΑ. αυτός συνεχίζει να στρέφεται Α. ΒΑ. Β. με τελική κατεύθυνση Δ. ΒΔ. Αυτή η τροχιά λέγεται «τροχιά μετά κόμβου». Κάποιες φορές όμως, οι τροπικοί κυκλώνες κινούνται εντελώς ακανόνιστα, δημιουργώντας περίεργες ανακαμπυλώσεις.
Η μέση ταχύτητα μετατόπισης των κυκλώνων είναι συνήθως 10 κόμβοι και σπάνια 15. Ειδικότερα μετά την καμπή τους η ταχύτητά τους αυξάνεται στους 20 με 25 κόμβους. Πολύ σπάνια είναι η ταχύτητα των 40 κόμβων, που έχει όμως παρατηρηθεί ως μέγιστη. Μερικές φορές, τα Μέσα ενημέρωσης αναφέρουν για ταχύτητα μετατόπισης την ταχύτητα περιστροφής, με συνέπεια τη δημιουργία σύγχυσης στην κοινή γνώμη.
Η έκταση της περιοχής ενός τροπικού κυκλώνα διαφέρει από κυκλώνα σε κυκλώνα. Γενικότερα όμως, άνεμοι έντασης 7 μποφόρ ή λίγο ισχυρότεροι είναι αδύνατον να συναντηθούν σε ακτίνα 200 μιλίων (320 χιλιομέτρων) από το κέντρο του κυκλώνα. Παρομοίως, άνεμοι έντασης 8 μποφόρ είναι επίσης αδύνατον να σημειωθούν σε απόσταση μεγαλύτερη των 100 μιλίων (160 χιλιομέτρων) από το κέντρο του κυκλώνα και ειδικά σε πλάτη μικρότερα των 20° Β. ή Ν.
Αντίθετα άνεμοι έντασης 12 μποφόρ (τυφώνας) είναι πολύ πιθανοί σε απόσταση 75 μιλίων (120 χιλιομέτρων) από το κέντρο του κυκλώνα. Πάντως έχουν σημειωθεί και ριπαίοι άνεμοι με ταχύτητα 250 χιλιομέτρων την ώρα σε ακτίνα 50 μιλίων (80 χιλιομέτρων) από το κέντρο κυκλώνα. Γενικότερα η ακτίνα εξάπλωσης του κυκλώνα μεγαλώνει όσο μεγαλύτερο είναι το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο και κινείται. Έτσι οι παραπάνω αποστάσεις διπλασιάζονται στα πλάτη των 35°, πλην όμως η ταχύτητα των ανέμων τους αρχίζει σταδιακά να μειώνεται.
Όταν ο τροπικός κυκλώνας ξεπεράσει πλάτη των 40° Β. ή Ν. χάνει γρήγορα ισχύ, υποβαθμίζεται σε τροπική καταιγίδα, αμέσως μετά σε βαρομετρικό χαμηλό και τελικώς διαλύεται. Αυτό συμβαίνει διότι οι θάλασσες είναι πολύ ψυχρότερες, άρα η εξάτμιση του νερού μειώνεται ραγδαία, με αποτέλεσμα να μην τροφοδοτείται πια με αρκετούς υδρατμούς.
Παρομοίως, αν φτάσει στην ξηρά, αρχίζει να χάνει ισχύ σε μόλις λίγες ώρες και διαλύεται πολύ σύντομα, για δύο λόγους:
Ιδιαίτερης σημασίας όροι αναφορικά με τους κυκλώνες, που ενδιαφέρουν κυρίως ναυτιλλομένους και αεροναυτιλλομένους, είναι οι ακόλουθοι:
Εκτός των παραπάνω όρων, στην περιγραφή ενός τροπικού κυκλώνα χρησιμοποιούνται και οι ακόλουθοι όροι:
Ανάλογα του σταδίου εξέλιξής τους, οι τροπικοί κυκλώνες διακρίνονται στις ακόλουθες κατηγορίες:
1) Τροπικές διαταραχές 2) Τροπικές υφέσεις 3) Τροπικές θύελλες 4) Τροπικοί κυκλώνες ή κυκλώνες ή τυφώνες ή Ηurricane ή Γουίλι - Γουίλυ.
Οι ονομασίες αυτές δίνονται ανάλογα από τους κατοίκους των περιοχών που παρατηρούνται. Οι Αμερικανοί από τη σεζόν του 1953 και μετά, προκειμένου να καταγράφουν και να μελετούν στη συνέχεια τους διάφορους τροπικούς κυκλώνες, αλλά και προς διευκόλυνση της αναφοράς των και συνεννόησης επ' αυτών, άρχισαν να ονοματίζουν αυτούς. Αρχικά τους έδιναν μόνο θηλυκά ονόματα, αλλά από τη σεζόν του 1979 και μετά, δίνουν και αρσενικά ονόματα.
Αναλυτικά, ανάλογα με την περιοχή, οι τροπικοί κυκλώνες ονομάζονται:
Καθίσταται φανερό πως στον νότιο Ατλαντικό δεν παρατηρούνται τροπικοί κυκλώνες. Ωστόσο για πρώτη φορά στα χρονικά, στις 26 Μαρτίου 2004 σημειώθηκε τυφώνας στον νότιο Ατλαντικό και έπληξε τη νότια Βραζιλία. Ο τυφώνας αυτός έφτασε ως το επίπεδο 2 της κλίμακας Saffir-Simpson και πήρε το όνομα Καταρίνα* (Catarina). Το πρωτοφανές αυτό φαινόμενο αποδόθηκε από πολλούς επιστήμονες στην παγκόσμια θέρμανση (global warming), λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου και δημιούργησε ανησυχία ότι πιθανόν στο μέλλον να εκδηλώνονται τροπικοί κυκλώνες σε περιοχές που δεν συνέβαιναν παλαιότερα, λόγω των κλιματικών μεταβολών από την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας της Γης και των ωκεανών.
Στο Δυτικό Ημισφαίριο, όπου οι τροπικοί κυκλώνες είναι γνωστοί ως hurricanes (τυφώνες), χρησιμοποιείται η Κλίμακα Σαφίρ-Σίμπσον ή Κλίμακα Τυφώνων Σαφίρ-Σίμπσον (Saffir–Simpson Hurricane Scale) για την ταξινόμησή τους.
Η κλίμακα κατατάσσει τους τυφώνες σε 5 κατηγορίες με βάση την ένταση των ανέμων και για την ακρίβεια τη σταθερή ταχύτητα ανέμου και ειδικότερα στη μέγιστη ταχύτητα, η οποία παρατηρείται πάντα στον δακτύλιο γύρω από το ήρεμο κέντρο (μάτι) του κυκλώνα, όπου πνέουν οι ισχυρότεροι άνεμοι, γνωστός ως το τοίχωμα του ματιού (eyewall). Αντιθέτως, οι ριπαίοι άνεμοι, δηλαδή οι στιγμιαίες ισχυρότερες ριπές ανέμου, αν και πάντα αναφέρονται στα μέσα ενημέρωσης, δεν υπολογίζονται στην επίσημη κατάταξη.
Η κλίμακα ξεκινάει από την Κατηγορία 1 που αντιστοιχεί σε «ασθενείς» τυφώνες και φτάνει στη μέγιστη δυνατή Κατηγορία 5 με ανέμους άνω των 155 μιλίων/ώρα ή 250 χλμ./ώρα (69 μέτρα/δευτερόλεπτο ή 136 κόμβους). Σύμφωνα πάντως με τα πρωτότυπα έγγραφα της κλίμακας και πολλές άλλες πηγές, η κλίμακα αρχίζει πραγματικά στα 39 μίλια/ώρα, δηλαδή με τις τροπικές καταιγίδες, που χωρίζονται σε κατηγορίες Α και Β (39-50 μίλια/ώρα και 51-73 μίλια/ώρα αντίστοιχα).
Οι ταξινομήσεις της κλίμακας αυτής προορίζονται κυρίως για τη μέτρηση του επιπέδου των ζημιών και πλημμυρών που αναμένεται να προκαλέσει ο τυφώνας κατά την προσέγγισή του στην ξηρά, αν και έχουν επικριθεί ως πολύ απλές.
Κατηγορία | Μέγιστη Σταθερή Ταχύτητα Ανέμου | Κύμα θύελλας (storm surge) που πλημμυρίζει την ακτή (ύψος σε μέτρα) | Ατμοσφαιρική πίεση σε hPa | ||
---|---|---|---|---|---|
Kόμβοι | Μίλια/ώρα (mph) | Χλμ./ώρα (km/h) | |||
Τροπική ύφεση | < 34 | < 39 | < 63 | ≈ 0 | |
Τροπική καταιγίδα | 34 - 64 | 39 - 73 | 63 - 118 | 0,1 - 1,1 | |
Τυφώνας Κατηγορίας 1 | 64 - 83 | 74 - 95 | 119 - 153 | 1,2 - 1,6 | ≥ 980 |
Τυφώνας Κατηγορίας 2 | 83 - 96 | 96 - 110 | 154 - 177 | 1,7 - 2,5 | 965 - 979 |
Τυφώνας Κατηγορίας 3 | 96 - 113 | 111 - 130 | 178 - 209 | 2,6 - 3,8 | 945 - 964 |
Τυφώνας Κατηγορίας 4 | 113 - 135 | 131 - 155 | 210 - 249 | 3,9 - 5,5 | 920 - 944 |
Τυφώνας Κατηγορίας 5 | ≥ 135 | ≥ 155 | ≥ 250 | ≥ 5,5 | ≥ 920 |
Η κλίμακα αυτή χρησιμοποιείται μόνο για τους τυφώνες που σχηματίζονται στον Ατλαντικό Ωκεανό και τον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό, ανατολικά του Διεθνούς Ορίου Αλλαγής Ημερομηνίας. Στις άλλες περιοχές του κόσμου, χρησιμοποιούνται διαφορετικές κλίμακες κατάταξης στην ταξινόμηση αυτών των καταιγίδων, οι οποίες ονομάζονται «cyclones» (κυκλώνες) ή «typhoons» (τυφώνες), ανάλογα με την περιοχή.
Οι τροπικοί κυκλώνες προκαλούν συνήθως μεγάλες καταστροφές, καθώς παράγουν:
Αν και τα αποτελέσματα στους πληθυσμούς και τα σκάφη μπορεί να είναι ολέθρια, έχουν και θετικές συνέπειες, καθώς ανακουφίζουν τεράστιες περιοχές από ξηρασία. Επίσης, απομακρύνοντας τεράστιες ποσότητες θερμότητας μακριά από την τροπική ζώνη, οι τροπικοί κυκλώνες αποτελούν ένα σημαντικό μηχανισμό της ατμοσφαιρικής κυκλοφορίας που διατηρεί τη θερμική ισορροπία στο παγκόσμιο περιβάλλον.
Είναι γεγονός πως μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπήρχε καμία σοβαρή καταγραφή τόσο των καιρικών φαινομένων που προηγούνται ενός τροπικού κυκλώνα και πολύ περισσότερο εκείνων που τον συνοδεύουν. Αυτό συνέβαινε, επειδή τα πλοία των παλαιοτέρων εποχών που βρίσκονταν σε τέτοια μετεωρολογική διατάραξη, ήταν απίθανο να αντέξουν την ένταση των καιρικών της φαινομένων και τον προκαλούμενο τεράστιο κυματισμό.
Η πρώτη σημαντική καταγραφή, ήταν η έκθεση του Γενικού Επιτελείου του Αμερικανικού Ναυτικού που αναφέρεται στις καταστροφές των μονάδων πολεμικών πλοίων όταν τον Δεκέμβριο του 1944, με ανύπαρκτες ακόμη μεθόδους και παρατηρήσεις πρόβλεψης, βρέθηκαν αιφνίδια κοντά σε κέντρο κυκλώνα εξαιρετικής σφοδρότητας, ενώ έπλεαν ανατολικά των Φιλιππίνων.
Σύμφωνα με τον απολογισμό των καταστροφών της έκθεσης εκείνης, τρία από τα αντιτορπιλικά ανατράπηκαν και χάθηκαν σχεδόν αύτανδρα. Ένα ελαφρύ καταδρομικό, τρία μικρά αεροπλανοφόρα συνοδείας και τρία άλλα αντιτορπιλικά υπέστησαν πολύ σοβαρές βλάβες. Μικρότερες βλάβες υπέστησαν άλλα 19 πλοία συμπεριλαμβανομένων βαρέων καταδρομικών και κυρίως πλοίων συνοδείας. Πυρκαγιές είχαν εκδηλωθεί και στα τρία αεροπλανοφόρα από τη βίαιη περιδίνηση και συντριβή των αεροσκαφών στα υπόστεγά τους. 146 αεροσκάφη υπέστησαν ανεπανόρθωτες βλάβες, ενώ αρκετός αριθμός αυτών εκτινάχθηκε στη θάλασσα. Συνολικά 790 Αξιωματικοί και ναύτες χάθηκαν. Πολλά από τα διασωθέντα πλοία κατέγραψαν ότι διατοιχίζονταν περισσότερο από 70°. Κατά τη διάρκεια του κυκλώνα παρατηρήθηκαν οι ακόλουθες συνθήκες:
Τα τρία αντιτορπιλικά τα οποία τελικά απωλέσθηκαν, αφού κρατήθηκαν από τον άνεμο σε κλίση 80° προς την υπήνεμη πλευρά, στη συνέχεια ανατράπηκαν και χάθηκαν σχεδόν αύτανδρα.
Σήμερα, με την τεχνολογία που υφίσταται, η πρόγνωση προσέγγισης ενός τροπικού κυκλώνα γίνεται από δίκτυο μετεωρολογικών δορυφόρων που τους παρακολουθούν από τη στιγμή της δημιουργίας τους, καταγράφοντας όλα τα χαρακτηριστικά τους, τα οποία αναμεταδίδονται κυρίως από μεγάλους παράκτιους μετεωρολογικούς σταθμούς στα δελτία καιρού.
Υπάρχουν έξι Περιφερειακά Εξειδικευμένα Μετεωρολογικά Κέντρα (Regional Specialized Meteorological Centers / RSMCs) σε όλο τον κόσμο. Και τα έξι, ορίζονται από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και είναι υπεύθυνα για την παρακολούθηση της τροχιάς των φαινομένων αυτών και την έκδοση των δελτίων, τις προειδοποιήσεις και τις οδηγίες σχετικά με τους τροπικούς κυκλώνες στις περιφέρειες ευθύνης τους. Επιπλέον, υπάρχουν και έξι Κέντρα Προειδοποίησης Τροπικών Κυκλώνων (Tropical Cyclone Warning Centers / TCWCs), τα οποία παρέχουν πληροφορίες για μικρότερες περιφέρειες.
Περιοχές ανάπτυξης και αντίστοιχα κέντρα προειδοποίησης[12] | |
---|---|
Περιφέρεια ευθύνης | Αντίστοιχα RSMC και TCWC, φέροντα ευθύνη |
Βόρειος Ατλαντικός | National Hurricane Center (Εθνικό Κέντρο Τυφώνων) ΗΠΑ |
Βορειοανατολικός Ειρηνικός | National Hurricane Center (Εθνικό Κέντρο Τυφώνων) ΗΠΑ |
Βορειοκεντρικός Ειρηνικός | Central Pacific Hurricane Center (Κέντρο Τυφώνων Κεντρικού Ειρηνικού) ΗΠΑ |
Βορειοδυτικός Ειρηνικός | Μετεωρολογική Υπηρεσία Ιαπωνίας |
Βόρειος Ινδικός | Μετεωρολογική Υπηρεσία Ινδίας |
Νοτιοδυτικός Ινδικός | Météo-France (Γαλλία) |
Αυστραλιανές θάλασσες | Bureau of Meteorology (Γραφείο Μετεωρολογίας)† (Αυστραλία) Μετεωρολογική και Γεωφυσική Υπηρεσία Badan† (Ινδονησία) Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της Νέας Γουινέας† |
Νότιος Ειρηνικός | Μετεωρολογική Υπηρεσία Φίτζι Μετεωρολογική Υπηρεσία Νέας Ζηλανδίας† |
†Διαθέτει Κέντρο Προειδοποίησης Τροπικών Κυκλώνων (Tropical Cyclone Warning Center) |
Ωστόσο, τα RSMCs και TCWCs δεν είναι οι μόνες οργανώσεις που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τους τροπικούς κυκλώνες στο κοινό. Το κέντρο πρόγνωσης Joint Typhoon Warning Center (JTWC) εκδίδει προειδοποιήσεις σε όλες τις περιοχές εμφάνισης τροπικών κυκλώνων (εκτός από τον Βόρειο Ατλαντικό) για τους σκοπούς της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration (PAGASA) εκδίδει προειδοποιήσεις για τους τροπικούς κυκλώνες που προσεγγίζουν τις Φιλιππίνες, με σκοπό την προστασία των πληθυσμών, ενώ δίνει και τα ονόματα στον καθένα από αυτούς. Το Κέντρο Τυφώνων του Καναδά (Canadian Hurricane Center / CHC) εκδίδει προειδοποιήσεις σχετικά με τους τυφώνες και τα υπολείμματά τους, όταν φτάνουν αρκετά βόρεια ώστε να επηρεάζουν τον Καναδά.
Παρά ταύτα, υφίστανται επίσης πολλές εμπειρικές παρατηρήσεις που αποτελούν προειδοποιητικά σημεία προσέγγισης τροπικού κυκλώνα, όπως:
Σύμφωνα με το Άρθρο 32 της διεθνούς σύμβασης περί Ασφάλειας Ζωής στη Θάλασσα (SOLAS), οι Πλοίαρχοι παντός τύπου πλοίων που κινούνται σε τροπικές ζώνες, οφείλουν μόλις αντιληφθούν εμφάνιση τροπικού κυκλώνα ή ανησυχήσουν κατόπιν ενδείξεων για πιθανή δημιουργίας τούτου, να ενημερώσουν τάχιστα και με κάθε πρόσφορο μέσον με γενική κλήση τυχόν παραπλέοντα πλοία, καθώς και τους παράκτιους σταθμούς επικοινωνιών. Οι αναφορές (παρατηρήσεις) τους σχετικά με τα υφιστάμενα καιρικά φαινόμενα στην περιοχή τους, θα πρέπει να είναι όσο γίνεται λεπτομερείς, ιδιαίτερα των ενδείξεων της βαρομετρικής πίεσης σε πολύ τακτά χρονικά διαστήματα.
Υπόψη ότι στις αναφορές των ενδείξεων του βαρομέτρου των πλοίων τους, θα πρέπει προηγουμένως να έχουν γίνει οι καθιερωμένες διορθώσεις ή αναγωγές, έτσι ώστε αυτές να καθίστανται αληθείς (πραγματικές), ως προς την επιφάνεια της θάλασσας. Οι ημερήσιες μεταβολές της βαρομετρικής πίεσης δεν απαιτούν διορθώσεις, αφού μόνο το μέγεθος της μεταβολής εξετάζεται και παρακολουθείται.
Η ενότητα αυτή αφορά μόνο πλοία
Προκειμένου να επιλεγεί ο ενδεδειγμένος τρόπος σε τυχόν υποψία ότι στην περιοχή του πλου ενός πλοίου υπάρχει τροπικός κυκλώνας, θα πρέπει απαραίτητα να προσδιοριστούν η διεύθυνση ή κατεύθυνση που βρίσκεται το «κέντρο» του, το «ίχνος» του, καθώς και η θέση του πλοίου σε σχέση με το «επικίνδυνο» ή «χειριστό ημικύκλιό» του κυκλώνα (για την ορολογία, δείτε στην ενότητα: Ορολογία μερών τροπικού κυκλώνα).
Όσον αφορά για τη διεύθυνση της θέσης του κέντρου του κυκλώνα, αυτή είναι δυνατή να προσδιοριστεί έχοντας υπόψη τον φυσικό νόμο του Μπουί-Μπαλό, που τροποποιείται ελαφρά στην πράξη ως ακολούθως: Στεκόμενος ο παρατηρητής (αξιωματικός) προς τον πνέοντα άνεμο, αναγόμενο σε αληθή, αν υφίσταται τροπικός κυκλώνας, τότε θα πρέπει να προσδιορίζεται κατά διεύθυνση 10 ανεμορρόμβους προς τα δεξιά του, αν η θέση του πλοίου είναι βόρεια του Ισημερινού, και αντίθετα 10 ανεμορρόμβους αριστερά του, αν το πλοίο πλέει νότια του Ισημερινού.
Ο κανόνας αυτός είναι απόλυτα ακριβής αν τελικά υφίσταται κυκλώνας σε απόσταση 200 μίλια από το πλοίο, οπότε το βαρόμετρο θα δείχνει τιμή γύρω στα 5 mb χαμηλότερη της μέσης τιμής της περιοχής, ενώ ο υφιστάμενος άνεμος θα έχει αυξηθεί στα 6 μποφόρ. Θα πρέπει να θεωρείται ότι όσο πλησιέστερα βρίσκεται ένα πλοίο προς το κέντρο του κυκλώνα τόσο η γωνιακή μετατόπιση θα πλησιάζει τους 8 ανεμορόμβους.
Συνεπώς για να προσδιοριστεί το ίχνος του (τυχόν) προσεγγίζοντος κυκλώνα, λαμβάνονται δύο διοπτεύσεις του προσδιοριζόμενου κατά διεύθυνση κέντρου του κυκλώνα σε διαφορετικούς χρόνους (2-3 ώρες). Δηλαδή επί της ακολουθούμενης πορείας του πλοίου προστίθενται σε μοίρες 10 ανεμορόμβοι (για το βόρειο ημισφαίριο) ή αφαιρούνται σε μοίρες 10 ανεμορόμβοι (για το νότιο ημισφαίριο).
Στη συνέχεια επιφέρονται στον ναυτικό χάρτη διορθώσεις σχετικά με τη μετακίνηση του πλοίου κατά το ανωτέρω διάστημα. Σημειώνοντας με τον ναυτικό διαβήτη (κοινώς «κουμπάσο») απόσταση από το πλοίο 200 μιλίων επί των παραπάνω διοπτεύσεων, τα σημεία τομών θεωρούνται ως σχετικά σημεία του ίχνους του κυκλώνα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.