Φρα Μπαρτολομέο
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φρα Μπαρτολομέο (ιταλ.: Fra Bartolomeo, αρχικό όνομα Baccio della Porta, 1472-1517) ήταν Ιταλός ζωγράφος της ακμής της Αναγέννησης.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Φρα Μπαρτολομέο | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Fra-Bartolommeo (Ιταλικά) |
Γέννηση | 28 Μαρτίου 1472[1][2] Πράτο[3] |
Θάνατος | 31 Οκτωβρίου 1517[1][2][4] Φλωρεντία[5] |
Χώρα πολιτογράφησης | Δημοκρατία της Φλωρεντίας[6] |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Δομινικανών |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ζωγράφος[7][8] μοναχός σκιτσογράφος[8][7] |
Αξιοσημείωτο έργο | Vision of St Bernard with Sts Benedict and John the Evangelist Lamentation God the Father with Sts Catherine of Siena and Mary Magdalen The Holy Family with the Infant John the Baptist |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Γεννήθηκε στο Savignano di Prato της Τοσκάνης και μαθήτευσε στο εργαστήριο του Κόζιμο Ροσσέλλι. Στα τέλη της δεκαετίας του 1490, επηρεασμένος έντονα από τα κηρύγματα του Σαβοναρόλα, εισήλθε στο τάγμα των Δομηνικανών και εγκατέλειψε την ζωγραφική μέχρι το 1504, αφού όμως πρώτα φιλοτέχνησε την περίφημη προσωπογραφία του μοναχού. Το 1504 διατάχθηκε να επανέλθει στην τέχνη του και ορίστηκε επί κεφαλής του εργαστηρίου ζωγραφικής της μονής του Αγίου Μάρκου, όπου μόναζε.
Όταν ο Ραφαήλ επισκέφθηκε την Φλωρεντία γνώρισε τον Μπαρτολομέο και η εκτίμηση καθώς και η επίδραση υπήρξαν αμοιβαίες. Ανέπτυξαν εκ παραλλήλου τον τύπο της αναγεννησιακής Μαντόννας, η οποία αποτελεί στον πίνακα τον άξονα της όλης σύνθεσης. Οι δυό τους επίσης επεξεργαστηκαν μια νέα απόδοση του θέματος «Παρθένος και Βρέφος με τον μικρό Άγιο Ιωάννη Βαπτιστή σε τοπίο», που είχε ήδη σκιαγραφηθεί από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι.
Όταν οι Ραφαήλ, Μιχαήλ Άγγελος και Λεονάρντο έφυγαν από την Φλωρεντία, ο Μπαρτολομέο παρέμεινε κατά την δεύτερη δεκαετία του 16ου αιώνα αδιαφιλονίκητος σχεδόν ηγέτης της ζωγραφικής στην Φλωρεντία, από την οποία έλειψε για λίγο μόνο δύο φορές, επισκεπτόμενος την Βενετία (1508, όπου εντυπωσιάστηκε από το έργο του Τζοβάννι Μπελλίνι) και την Ρώμη (1514).
Οι συνθέσεις του Μπαρτολομέο είναι αξιοσημείωτες για την επιδεξιότητα στον χειρισμό της φωτοσκίασης, τον πλούτο και την χάρη των χρωμάτων και την θαυμαστή απόδοση των ενδυμάτων των μορφών του. Το σοβαρό ύφος του Μπαρτολομέο και η μνημειακότητα των συνθέσεών του τον καθιστούν έναν από τους γνησιότερους εκφραστές της ακμής της Αναγέννησης. Υπήρξε επίσης λαμπρός σχεδιαστής μορφών και τοπίων.