Rewe-Zentral AG κατά Bundesmonopolverwaltung für Branntwein
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η υπόθεση Rewe-Zentral κατά Bundesmonopolverwaltung für Branntwein (1979), C-120/78, ευρέως γνωστή ως Cassis de Dijon από το αντικείμενό της, είναι μια απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ένας κανονισμός εφαρμοζόμενος τόσο στα εισαγόμενα όσο και στα εγχώρια εμπορεύματα («αδιάκριτα εφαρμοστέο μέτρο») που παράγει αποτέλεσμα ισοδύναμο με ποσοτικό περιορισμό των εισαγωγών αποτελεί παράνομο περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων. Η υπόθεση αποτελεί θεμελιώδη δικαστική ερμηνεία του άρθρου 34 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην ίδια απόφαση, το Δικαστήριο θέσπισε τον λεγόμενο κανόνα της λογικής, επιτρέποντας τη δικαιολόγηση περιοριστικών μέτρων που δεν εισάγουν διακρίσεις για λόγους διαφορετικούς από αυτούς που αναφέρονται στο άρθρο 36 ΣΛΕΕ. [1]