Nôt (pêrt dal giōren)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Int al sèins astonômich dal nòm, la nôt (notte in italiân), ch'la dà al câmbi al dé, l'é pêrt dal giōren (in soquânt significhêt, invēci, al giōren l'é in cuntrâst a la nôt). As trâta ed l'intervâl ed tèimp tr' al tramûnt e l'êlba, in dōv' al Sōl l'armâgn dedsòt ed l'urizûnt e dōv' in gèner, j èser vivèint a s' arpûnsen in un mumèint ciamê sòn. In gèner ed nôt, invēci dal sōl, as vèd la Lûna
Artécol in dialèt arzân
La durêda ed la nōt la câmbia in funsiòun dal câbi dal stagiòun, a la latitódin, a la longitódin e al fûş orâri. Ind i dé quând al dé l'é cumpâgn a la nôt tót dû a gh'àn, ind la teoréia, l'istèsa durêda in realtê, al luşōr ed l'âria la fà sé che al dé al rişûlta pió lòngh ed la nôt.
In soquânti léngui, tra còsti al francèîş e l'italiân, as gh'à l'abitódin ed ciamêr la préma pêrt ed la nōt, còla préma ed la mezanôt, cun 'na parôla a pôsta, oséia sîra.