حشو
From Wikipedia, the free encyclopedia
در دستور زبان حشو به کلمه یا عبارت زایدی گفته میشود که جمله از جهت معنی به آن نیازی ندارد و تعادل لفظ و معنی را در جمله به هم میزند و گاه میتواند باعث فساد معنی شود.[1]
هرچند در مباحث درسی دورهٔ متوسطه ایران حشو به عنوان تکرار زائد معرفی شدهاست ولی از نگاه زبانشناسانه حشو دارای دستهبندیهایی است که از میان آنها تنها حشو قبیح تکرار زاید است و از شیوایی و رسایی متن میکاهد. دو نوع دیگر حشو، حشوهای متوسط و ملیح هستند.[2]