آین رند
رماننویس و فیلسوف روسی-آمریکایی / From Wikipedia, the free encyclopedia
آین رَند (به انگلیسی: Ayn Rand) با نام کامل آلیسا زینوفیِونا روزنبام (به روسی: Alisa Zinovyevna Rosenbaum) (۲ فوریهٔ ۱۹۰۵ - ۶ مارس ۱۹۸۲) رماننویس، فیلسوف، نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویس روسی – آمریکایی بود. رمانهای پرفروش آین رند همچون سرچشمه و اطلس شورید و نقش او در ایجاد و پیشبرد نظام فلسفی که خود آن را «عینیتگرایی» (ابژکتویسم) نام داده بود بیشترین نقش را در شناساندن وی داشتهاند.[1] رمانهای سرچشمه و اطلس شورید مضمونهایی فلسفی و همچنین عناصر علمی–تخیلی و رمانتیک دارند.
آین رند | |
---|---|
نام اصلی | آلیسا زینوفیِونا روزنبام |
زاده | ۲ فوریهٔ ۱۹۰۵ سن پترزبورگ، امپراتوری روسیه |
محل زندگی | ولهالا، نیویورک |
درگذشته | ۶ مارس ۱۹۸۲ (۷۷ سال) نیویورک، ایالات متحده آمریکا نارسایی قلب |
آرامگاه | گورستان کنزیکو |
پیشه | رماننویس، فیلسوف، نمایشنامهنویس، و فیلمنامهنویس |
ملیت |
|
تحصیلات | تاریخ (فارغالتحصیل ۱۹۴۲) |
دانشگاه | دانشگاه دولتی سن پترزبورگ |
سالهای فعالیت | ۱۹۳۴–۱۹۸۲ |
کتابها | سرچشمه (۱۹۴۳) اطلس شورید (۱۹۵۷) |
حوزه | فلسفه |
تأثیرپذیرفته از | ارسطو احتمالاً فریدریش نیچه |
همسر(ها) | فرانک اوکانر (ا. ۱۹۲۹–۱۹۷۹) |
امضا | |
جوایز
|
در سال ۱۹۵۷ او شناخته شدهترین اثر خود، رمان اطلس شورید را منتشر کرد. پس از آن به سبک غیر داستانی روی آورد تا فلسفهٔ خود را ترویج کند، مجلههای خود را منتشر کرد، و مجموعه مقالات بسیاری را تا زمان مرگش در سال ۱۹۸۲ منتشر کرد. رند از عقل به عنوان تنها شیوهٔ کسب دانش دفاع میکرد و دین و ایمان را رد میکرد. او از خودپرستی عقلایی و اخلاقی دفاع میکرد، و ایثار را رد میکرد. در سیاست، او شروع زور را غیراخلاقی میدانست و رد میکرد[2] و با جمعگرایی و دولتگرایی و نیز با آنارشیسم مخالف بود، در عوض از سرمایهداری لسه فر که آن را نظامی مبتنی بر به رسمیت شناختن حقوق فردی تعریف میکرد حمایت میکرد.[3] در هنر، رند مروج واقعگرایی رمانتیک بود. او منتقد سفت و سخت بیشتر فیلسوفان و سنتهای فلسفی که میشناخت بود. به جز ارسطو و برخی ارسطوگرایان و لیبرالهای کلاسیک.[4]
هرچند رند لیبرترینیسم را مرتبط با آنارشیسم و مردود میدانست.[5] اما حمایت وی از لیبرالیسم کلاسیک و سرمایهداری لسه فر باعث شده جایگاه ویژهای بین طرفداران جنبش لیبرترین و محافظه کاران داشته باشد.[6][7] با این حال در مورد ارزش ادبی آثار رند بین منتقدین اختلاف نظر وجود دارد[8] و آثار فلسفی وی از نظر آکادمیک یا کاملاً رد شده یا با بی اعتنایی مواجه شدهاست.[9][10][11] گرچه علاقهٔ دانشگاهیان به آثار او در دهههای اخیر افزایش یافتهاست.[9][10][11]