بومشناسی سیستمها
From Wikipedia, the free encyclopedia
بومشناسی سامانهها یا بومشناسی سیستمها (به انگلیسی: Systems ecology) یک دانش رشته میانرشتهای از اکولوژی است، زیرمجموعهای از دانش سیستم زمین، که رویکردی کلنگر به مطالعه سامانههای بومشناختی، بهویژه اکوسیستمها دارد.[1][2][3] بومشناسی سامانهها را میتوان به عنوان کاربرد نظریه سامانههای عمومی در بومشناسی دید. محور رویکرد بومشناسی سامانهها این ایده است که یک بومسازگان یک سامانه پیچیده است که ویژگیهای نوظهور را نشان میدهد. بومشناسی سامانهها بر برهمکنشها و تراکنشهای درون سامانههای زیستشناختی و بومشناختی تمرکز میکند؛ به ویژه به شیوه اثرگذاری بر کارکرد بومسازگانها توسط مداخلههای انسان توجه دارد، از مفاهیم ترمودینامیک استفاده میکند و گسترش میدهد و دیگر توضیحات ماکروسکوپی سامانههای پیچیده را توسعه میدهد.