جغرافیای برزیل
From Wikipedia, the free encyclopedia
کشور برزیل در کرانههای اقیانوس اطلس قرار گرفته و تقریباً نیمی از آمریکای جنوبی را دربر میگیرد. برزیل با کشورهای آرژانتین، بولیوی، کلمبیا، گویان، پاراگوئه، پرو، سورینام، اروگوئه، ونزوئلا و فرانسه (بخش فرادریایی گویان فرانسه) همسایه است.
آبوهوای بیشتر کشور گرمسیری و جنوب آن نسبتاً معتدل است. بزرگترین رودخانه برزیل رود آمازون است که دومین رودخانه طولانی در جهان بهشمار میآید.
برزیل پوشیده از زمینهای پست جنگل استوایی آمازون در شمال و تپهها و کوههای کم ارتفاع در جنوب است؛ که محل سکونت بیشتر جمعیت برزیل و مرکز کشاورزی برزیل است. در طول ساحل اقیانوس اطلس نیز چندین رشتهکوه دیده میشود که ارتفاع آنها اغلب کمتر از ۲٬۹۰۰ متر است.
بالاترین نقطه در برزیل پیکو دا نبلینا با ۲٬۹۹۴ متر است و در بلندیهای گویان واقع شدهاست. رودخانههای اصلی برزیل رودخانه آمازن، بزرگترین رودخانه جهان از نظر حجم آب روان، و دومین رودخانه طویل جهان؛ رودخانه پارانا و شاخه اصلی آن رودخانه ایگوئاکو که دارای آبشار زیبای ایگوئاکو نیز هست، ریو نگرو، رودخانه سائو فرانچسکو، رودخانه شینگو، رودخانه مادیرا و رودخانه تاپاجوس.
حیات وحش برزیل بسیار غنی است. برزیل از نظر کونههای جانوری و گیاهی بومی انحصاری در جهان پس از اندونزی در جایگاه دوم قرار دارد.[1] دانشمندان بین ۹۶٬۶۶۰ تا ۱۲۸٬۸۴۳ گونه از بیمهرگان را در برزیل توصیف کردهاند.[2] برزیل همچنین ۵۵ هزار گونه گیاهی دارد که از هر کشور دیگر جهان بیشتر است.[3]
منابع طبیعی اصلی کشور عبارتند از بوکسیت، طلا، سنگ آهن، منگنز، نیکل، فسفات، پلاتین، قلع، رس، کانیهای کمیاب، اورانیوم، نفت خام، انرژی آبی و الوار.