جنگ ایران و روسیه (۱۷۲۳–۱۷۲۲)
From Wikipedia, the free encyclopedia
جنگ ایران و روسیه (۱۷۲۳–۱۷۲۲) که با عنوان «لشکرکشی پتر کبیر به ایران» نیز شناخته میشود[9]، نخستین جنگ بین امپراتوری روسیه و ایران در زمان دودمان صفوی بود که پس از سقوط اصفهان توسط شورشیان افغان و به دلیل تلاش پتر کبیر برای گسترش نفوذ روسیه در مناطق دریای مازندران و قفقاز و بازداشتن رقیبش، امپراتوری عثمانی از دستیابیهای ارضی در منطقه آغاز شد.
این نوشتار به ویراستاری نیاز دارد. لطفاً تا جایی که ممکن است آن را از نظر دستور زبان، شیوه نگارش، املا و انشا بهتر کنید. |
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
جنگ ایران و روسیه (۱۷۲۳–۱۷۲۲) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از جنگهای ایران و روسیه | |||||||||
نگارهای از ناوگان روسیه | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
پادشاهی کارتلی[2] | ایران صفوی | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
پتر یکم فیودور آپراکسین میخاییل ماتیوشکین ایوان ماتوویچ دانیلو آپوستول واختنگ ششم کارتلی داویت بک[3] Isaiah Hasan Jalalyan[3] Murza Cherkassky[4] Aslan-Bek[4] Ayuka Khan[8] Adil-Giray[5] Rustam-Qadi[6][7] | شاه تهماسب دوم | ||||||||
قوا | |||||||||
۶۱٬۰۳۹ سرباز روس ۲۲٬۰۰۰ قزاق ۴۰٬۰۰۰ متحد گرجی–ارمنی |
۱۰٬۰۰۰ غلام ۳۰٬۰۰۰ تفنگچی ۳۰٬۰۰۰ توپچی و قزلباش | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
۳۶٬۶۶۴ تلفات ارتش روسیه | نامعلوم (زیاد) |
پیروزی امپراتوری روسیه در تصرف مناطق شمالی منجر به از دست دادن اراضی ایران در قفقاز شمالی، قفقاز جنوبی و شمال ایران کنونی، و انضمام شهرهای دربند (جنوب داغستان) و باکو و اراضی نزدیک پیرامون آنها و نیز ولایات گیلان، شروان، مازندران، و گرگان در پی معاهده سنت پترزبورگ (۱۷۲۳) شد.[10] اگرچه، ایران نه سال بعد این نواحی را در طی جنگهای نادرشاه در داغستان از روسها پس گرفت.
جمله معروفی است که ارزیابی بازرگانان روس را از لشکرکشی به ایران نشان میدهد:
«دروازههای آسیا را به روی ما گشود.»
نظر دیگری هم وجود دارد که این لشکرکشی برای تنبیه لزگیها در قفقاز جنوبی بود.[11][12]