روان درمانی تحلیلی
From Wikipedia, the free encyclopedia
رواندرمانی تحلیلی یکی از رویکردهای رواندرمانی است. رواندرمانی به معنای درمانی برای ذهن است.
منشأ روان درمانی، روانکاوی Psychoanalysis[1] است. «صحبتدرمانی» Talk therapy[2] اولین بار به وسیله زیگموند فروید ابداع شد.[3] در نتیجه اصطلاح روان درمانی اشاره به درمانی دارد که مبتنی بر صحبت کردن است. اما منظور هر نوع صحبت کردن نیست. برای اینکه صحبت، روان درمانی باشد، باید
- یک درمان باشد.
- به وسیله فرد آموزش دیده حرفه ای اجرا شود.
- در محدوده چارچوب مشخص باشد.
- به منظور بهبود سلامت روانی و عاطفی بیمار باشد.
رواندرمانی که بر اساس اصل پویایی روان بنا شده باشد، رواندرمانی پویا، پویشی یا تحلیلی نامیده میشود. معادل انگلیسی آن سایکوانالیتیک سایکوتراپی Psychoanalytic Psychotherapy است.