زمان پلانک
From Wikipedia, the free encyclopedia
در فیزیک زمان پلانک (به انگلیسی: Planck time) (با نماد tP) واحدی از زمان در دستگاه یکاهای طبیعی یا یکاهای پلانک است. یک زمان پلانک زمانی است که نور در خلا مسافتی معادل یک طول پلانک را طی میکند.[1] این واحد به افتخار ماکس پلانک اولین دانشمندی که این ایده را داد، نامگذاری شدهاست.
مقدار آن از رابطه زیر بدست میآید:
که:
- ثابت کاهیده پلانک نام دارد (گاهی از به جای در تعریف استفاده میشود[1])
- G = ثابت جهانی گرانش
- c = سرعت نور در خلا
- مقدار همان زمان در واحد SI است (یعنی به ثانیه).
دو رقم درون پرانتز به میزان خطا اشاره دارند.