سلسله مراتب بصری
From Wikipedia, the free encyclopedia
سلسله مراتب بصری (انگلیسی: Visual hierarchy) بر اساس روانشناسی گشتالت، الگویی در زمینه بصری است که در آن برخی از عناصر تمایل به برجسته کردن، یا جلب توجه، قوی تر از عناصر دیگر دارند، که نشان دهنده یک سلسله مراتب اهمیت است.[1] در حالی که ممکن است بهطور طبیعی در هر زمینه بصری رخ دهد، این اصطلاح بیشتر در طراحی (به ویژه طراحی گرافیک و نقشه نگاری) استفاده میشود، جایی که عناصر بهطور عمدی طراحی شدهاند تا برخی را مهمتر از دیگران به نظر برسانند. این نظم با تضاد بصری بین اشکال در یک میدان ادراک ایجاد میشود. اجسام با بالاترین تضاد با محیط اطراف خود ابتدا توسط ذهن انسان شناسایی میشوند