سیملوله
سیم پیچ به شکل استوانه / From Wikipedia, the free encyclopedia
سیملوله (به انگلیسی: Solenoid) یک سیمپیچ به شکل استوانه است که معمولاً طول آن بیشتر از قطرش است و هنگامی که جریان الکتریکی از آن میگذرد در آن میدان مغناطیسی تولید میشود و بنابر قانون لنز با تغییر میزان جریان در برابر تغییر جریان مقاومت میکند. از سیملوله برای مدیریت تغییر ناگهانی جریان در مدارها استفاده میشود.[1]
میزان نیروی محرکه خودالقایی ناشی از تغییر جریان از فرمول زیر بدست میآید:[2]
که در آن:
- L ضریب خودالقایی سیملوله است. یکای آن در SI هانری است.
- I جریان الکتریکی
- t زمان است.
میزان ضریب خودالقایی برای سیملوله از فرمول زیر بدست میآید:[2]
که در آن:
- k ضریب سیملوله است و برای سیملوله بدون هسته برابر یک و برای سیملوله هستهدار مقادیر بزرگی مانند هزار است.
- ثابت تراوایی مغناطیسی خلأ
- N تعداد دورها در سیملوله
- A مساحت یک دور سیملوله
- و l طول سیملوله است.