محرک بیحرکت
From Wikipedia, the free encyclopedia
محرک بیحرکت (به یونانی: ὃ οὐ κινούμενον κινεῖ،[1] هُو او کینومِنٌن کینِی، «آنچه حرکت میدهد بیآنکه حرکت دادهشود») یا محرک نخستین، یک مفهوم فلسفی است که توسط ارسطو به عنوان علت اصلی همه حرکتها در جهان توصیف شد.[2] آنطور که از نام آن برمیآید، محرک بیحرکت چیزهای دیگر را حرکت میدهد اما هیچ عملی که باعث حرکت آن بشود رخ نمیدهد.