ناوشکن
نوعی کشتی جنگی / From Wikipedia, the free encyclopedia
در نیروهای دریایی، ناوشکن گونهای کشتی جنگی سریع، با تحرک و برد عملیاتی بالا است که به همراهی و محافظت از شناورهای بزرگتر در یک ناوگان، کاروان دریایی یا ناوگروه هواپیمابر نبرد میپردازد. ناوشکنها ابتدا در سال ۱۸۸۵ توسط فرناندو ویلامیل برای نیروی دریایی اسپانیا[1][2] برای دفاع در برابر قایقهای اژدرافکن طراحی شدند، و تا زمان جنگ روسیه و ژاپن در سال ۱۹۰۴، این ناوهای ضدِ قایق اژدرافکن، «قایقهای اژدرافکن بزرگ، سریع و بهشدت مسلحی بودند که برای نابود کردن سایر قایقهای اژدرافکن طراحی شده بودند».[3] اگرچه اصطلاح «ناوشکن» از سال ۱۸۹۲ توسط نیروهای دریایی بههمراه «TBD» و «ناو ضد قایق اژدرافکن» استفاده میشد، اما تقریباً تا جنگ جهانی اول، اصطلاح «ناو ضد قایق اژدرافکن» بهطور کلی به «ناوشکن» خلاصه شده بود.[4]
پیش از جنگ جهانی دوم بیشتر ناوشکنها کشتیهایی سبک و کماستقامت برای عملیاتهای اقیانوسی بدون مراقبت بودند؛ بهطور معمول، چند ناوشکن و یک ناو پشتیبان با هم عمل میکردند. پس از جنگ، اندازهٔ ناوشکنها بزرگتر شد. ناوشکن آمریکایی کلاس آلن ام سامنر ۲۲۰۰ تن وزن داشت، در حالی که کلاس آرلی برک تا ۹۶۰۰ تن وزن دارد که تفاوت آن نزدیک به ۳۴۰٪ است. ورود موشکهای هدایتشونده به صحنهٔ نبردهای دریایی باعث شد ناوشکنها بتوانند نقشهایی را بر عهده بگیرند که پیشتر به رزمناوها و نبردناوها تعلق داشت. این وضعیت باعث شد ناوشکنهای بزرگتر و قدرتمندتر موشکانداز با توانایی بیشتر در عملیاتهای منفرد تولید شود.
در آغاز سدهٔ بیست و یکم ناوشکنها به متداولترین یگانهای سنگین جنگ سطحی برای استفاده عمومی تبدیل شدهاند. تنها دو کشور ایالات متحده و روسیه رزمناو در خدمت دارند.[5]
ناوشکنهای مدرن، که به نام ناوشکن موشکانداز شناخته میشوند، قدرت آتش برتری فوقالعادهای دارند مجهز به انواع رادارهای هوایی، سطحی، زیرسطحی و موشکهای پدافند هوایی و سطحی و اژدر زیردریایی و توپهای ضد ساحل و دفاع نزدیک و قادر به شلیک موشکهای دارای کلاهک اتمی نیز هستند.[6]