هرمان وایل
ریاضیدان آلمانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
هرمان کلاوس هوگو وایل (به آلمانی: Hermann Klaus Hugo Weyl) (آلمانی: [vaɪl]؛ ۹ نوامبر ۱۸۸۵ – ۸ دسامبر ۱۹۵۵) از اعضای انجمن سلطنتی[1] ریاضیدان، فیزیکدان نظری و فیلسوف آلمانی بود. اگرچه او بیشتر زندگی کاری خودرا در زوریخ (سوئیس) و سپس در پرینستون (نیوجرسی) گذراند، او را مرتبط با مکتب ریاضی دانشگاه گوتینگن که توسط داوید هیلبرت و هرمان مینکوفسکی ارائه شد، می دانند. پژوهشهای وی در فیزیک نظری و همچنین برخی رشتههای ریاضی محض مانند نظریه اعداد از اهمیت بالایی برخوردار هستند. او یکی از تأثیرگذارترین ریاضیدانان قرن بیستم و همچنین از اعضای مهم مؤسسه مطالعات پیشرفته در سالهای نخستین تأسیس آن بود.[4][5][6]
هرمان کلاوس هوگو وایل | |
---|---|
زادهٔ | ۹ نوامبر ۱۸۸۵ المزهورن، آلمان |
درگذشت | ۸ دسامبر ۱۹۵۵ (۷۰ سال) زوریخ، سوئیس |
جایزه(ها) | عضویت انجمن سلطنتی[1] |
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | فیزیک ریاضی |
محل کار | مؤسسه مطالعات پیشرفته دانشگاه گوتینگن انستیتو تکنولوژی فدرال سوئیس |
استاد راهنما | داویت هیلبرت[2] |
دانشجویان دکتری | الکساندر وینشتین |
تأثیر گرفته از | ادموند هوسرل[3] ل. براوئر |
امضاء | |
وایل آثاری فنی و عمومی در زمینههای فضا، زمان، ماده، فلسفه، منطق، تقارن و تاریخ ریاضیات منتشر نمودهاست. او از نخستین کسانی بود که به ترکیب نسبیت عام با قوانین الکترومغناطیس اندیشید.