هشتفرخنده
From Wikipedia, the free encyclopedia
هَشتفَرخُنده (Aṣṭamaṅgala) مجموعهای مقدس از هشت نماد خوشیمن در ادیان هندو، جایین، بودایی و سیک است. این هشت نماد همانند ایزد مطلوب Iṣṭha-devatā که برای تمرکز در مراقبه استفاده میشود کارکردی چون ابزار آموزشی و کمکی دارند.
این هشت نماد در بسیاری از منسوجات، اشیاء، و نقاشیهای بودایی دیده میشوند و هر نماد جنبهای از آموزههای بودایی را به نمایش میگذارد و به باور بوداییان زمانی که این نمادها در کنار یکدیگر قرار گیرند نیروهای آنها چند برابر میشود.
نمادهای هشتفرخنده ریشه در تصویرپردازیهای هندی دارند اما در بوداگرایی تبتی محبوبیت بسیاری پیدا کردند.
ترتیبی که نمادها در زیر طبق آن آمده ترتیب رسمی بوداگرایی چینی است که در زمان دودمان چینگ معین شد:[1]