کاوه آهنگر
شخصیتی در شاهنامهٔ فردوسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
کاوهٔ آهنگر ( آوا)، شخصیتی ۵۰۰۰ ساله در اساطیر ایرانی است که رهبری خیزش در برابر حاکم ستمگر و بیگانه به نام ضحاک را بر دوش گرفت. خاندان کارن یا قارن (از هفت خاندان بزرگ ایران در دوران اشکانی و ساسانی) مدعی بودند که از نوادگان کاوه هستند.[3]
کاوه آهنگر | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نام | کاوه |
نام کامل | کاوه آهنگر |
پیشه | آهنگر |
لقب | آهنگر |
زادگاه | اصفهان[1][2] |
درفش | کاویانی |
ملیت | ایرانی |
سایر اطلاعات | |
شناخته شده | آغازگر خیزش مردمی علیه ضحاک درفش کاویانی |
دوره | پیشدادی |
مخالفان | ضحاک |
خاندان و نوادگان در شاهنامه فردوسی | |
فرزندان | قارن کاوگان، قباد کهنسال |
نوه | کشواد زرین کلاه |
نتیجه | گودرز کشوادگان |
نبیرهها | گیو لشکرشکن، رهام، بهرام، شیدوش، هجیر، نستوه پسر گودرز |
ندیدهها | بیژن (پسر گیو)، فرهاد (پسر رهام) |
کاوه شخصیتی اسطورهای و پهلوانی[4] در شاهنامهٔ فردوسی، شاهنامهٔ ابومنصوری، گرشاسپنامه و شاهنامهٔ کردی یا شخصیتی واقعی احتمالاً در دورهٔ اشکانی است.[5] کاوه نماد انسانهای پیشرو در عصر آهن و صنعتگری پس از حکومت جمشید و پر بستن فره ایزدی از پادشاهی اوست که قیامی ملی مردمی را به کمک فریدون، و مردم[6][7] گریخته از بند ضحاک علیه فرمانروایی ظالمانهٔ او پی میریزد.[8][9] نشان جنبش او درفش کاویانی، پیشبند چرمیاش است که بر سر نیزهای میآویزد.[10] کاوه پیامآور دادخواهی برای استقلال، آزادی و جبههگیری اپوزیسیون در برابر حکومتهای ناعادلانه است که تأثیری شگرف در فرهنگ ایرانی و نمادهای شاهنشاهی ایران داشتهاست.[11] عدهای از ایرانیان در بزرگداشت پیروزی فریدون بر ضحاک همچنان جشن مهرگان را پاس میدارند[12] و مردم کردستان جشن نوروز و سر برآوردن گیاهان را همزمان با پایان حکومت ضحاک میدانند و با افروختن آتش آن را جشن میگیرند.[13] کاوه بارها در بازههای مختلف تاریخی در جنبشهای سیاسی و آثار هنری در ایران و جهان به عنوان الگو مورد استفاده قرار گرفتهاست.