کبر (گیاه)
From Wikipedia, the free encyclopedia
کَبَر (نام علمی: Capparis spinosa)، یا کپرگل گیاهی از راسته کلمسانان، تیره کبریان، سرده کبرها است. این گیاه با نامهای کبرو، دَک، باکو، داغ قارپوزی، خیاروک، لگجی، لیجین، لیجون و کبرک درخت اَصَف[1] نیز شناخته میشود.
کبر | |
---|---|
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | کلمسانان |
تیره: | کبریان |
سرده: | کورها |
گونه: | کبر |
نام دوبخشی | |
Capparis spinosa کارل لینه ۱۷۵۳ | |
کبر دارای یک تاریخ طولانی استفاده توسط انسان است؛ شواهد اولیه مصرف آن به حدود ۱۸۰۰۰ سال قبل در مصر علیا برمیگردد. همچنین در ۶۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در ایران مورد استفاده بودهاست. این گیاه بومی حوزه مدیترانه است و به خوبی به محیطهای نامساعد، گرمای خشک و شدتهای بالای تشعشع سازگار شدهاست. این گونه دائمی خاردار و خزانکننده گزینه مناسبی برای ازدیاد موفقیتآمیز در محیطهای خشک، نیمهخشک و شور بهشمار میآید. ویژگیهای خاص کبر باعث شدهاست که در سالهای اخیر فعالیتهای مرتبط با کشت آن در برآورده ساختن تقاضای جهانی برای فرآوردههای خوراکی آن مورد توجه بسیاری قرار گیرد؛ به ویژه این که با یک تمرکز فزآینده جهانی بر روی سامانههای تولید و کیفیت پایدار، تولید غذای پاک و سبز از اهمیت ویژهای برخوردار شدهاست. این گیاه به صورت خودروی، روی پرتگاههای سنگلاخی، در اکوسیستمهای خشک ساحلی با تحمل بادهای شدید و در اکوسیستمهای بیابانی گرم و خشک رشد میکند و چون توانایی بیشینه ساختن جذب عناصر غذایی از خاک را دارد، ویژگیهای یک گیاه تطابقیافته با خاکهای فقیر از عناصر غذایی و رطوبت را از خود بروز میدهد. کبر از طریق بذر یا قلمه ساقه تکثیر میشود؛ هرچند که با توجه به خفتگی بذر و مشکل استقرار قلمههای ریشهدار شده، توسعه کشت آن دارای محدودیتهایی است. از جوانههای تازه این گیاه و میوه این گیاه در کازرون جهت تهیه ترشی استفاده میشود که به ترشی میوه آن اصطلاحاً ترشی گلک و به ترشی جوانههای خود گیاه ترشی کورک گفته میشود