تائو
From Wikipedia, the free encyclopedia
تائو یا دائو (/taʊ/، /daʊ/; چینی: 道; پینیین: Dào راهنما·اطلاعات) در فرهنگ چینی بهمعنای «راه» و «مسیر» و گاهی نیز بهمعنای «دُکترین» و «اصول» است. بر پایهٔ متونِ سُنتیِ فلسفهٔ چین، تائو شناختِ بی واسطهٔ زندگی است. راهی است که پیروانِ تائویسم باید در آن حرکت کنند.