تحقیق در عملیات
From Wikipedia, the free encyclopedia
تحقیق در عملیات (به انگلیسی: Operations research) یا پژوهش عملیاتی، یکی از زیرشاخههای ریاضیات کاربردی است، که جنبههای کاربردی آن در مهندسی صنایع مورد توجه قرار میگیرد. تحقیق در عملیات تکنیکی است بهمنظور بهکار بستن روشهای تحلیلی توسعه یافته، برای کمک به تصمیمگیری بهتر. تحقیق در عملیات با استفاده از روشهایی نظیر، مدلسازی ریاضی، برای تحلیل شرایط پیچیده، همواره به مدیران اجرایی توانایی اتخاذ تصمیمهای مناسبتر و ایجاد سیستم کارا، بهینه و ثمربخش را خواهد داد. بهطور خلاصه میتوان تحقیق در عملیات را استفاده از مدلسازی ریاضی در حل مسائل واقعی بهمنظور تعیین مناسبترین تصمیم ممکن دانست.
تحقیق در عملیات شاخهای میانرشتهای از ریاضیات است که برای یافتن نقطه بهینه در مسائل بهینهسازی، از گرایشهایی مانند برنامهریزی ریاضی، آمار و طراحی الگوریتمها استفاده میکند. یافتن نقطه بهینه براساس نوع مسئله مفاهیم مختلف دارد و در تصمیمسازیها استفاده میشود. مسائل تحقیق در عملیات بر بیشینهسازی (مانند سود بیشتر، سرعت خط تولید بالاتر یا پهنای باند بیشتر) یا کمینهسازی (مانند هزینه کمتر یا کاهش ریسک) با استفاده از یک یا چند قید، تمرکز دارند. ایدهٔ اصلی تحقیق در عملیات یافتن بهترین پاسخ برای مسائل پیچیدهای می باشد که با زبان ریاضی مدلسازی شدهاند و باعث بهبود یا بهینهسازی عملکرد یک سامانه میشوند.