جان لانگشاو آستین
From Wikipedia, the free encyclopedia
جان لانگشاو آستین (به انگلیسی: John Langshaw Austin) (۱۹۱۱ - ۱۹۶۰)، فیلسوفی انگلیسی و چهرهٔ برجستهٔ مکتب فلسفی زبان روزمره و بنیانگذار نگرهٔ کنش گفتاری بود.
اطلاعات اجمالی جان لانگشاو آستین, زادهٔ ...
جان لانگشاو آستین | |
---|---|
زادهٔ | ۲۶ مارس ۱۹۱۱ لنکستر، لانکاشر |
درگذشت | ۸ فوریهٔ ۱۹۶۰ (۴۸ سال) آکسفورد |
محل تحصیل | Balliol College, Oxford |
دوره | فلسفه قرن بیستم |
حیطه | فلسفه غرب |
مکتب | فلسفه زبان روزمره/فلسفه زبان، فلسفه تحلیلی |
علایق اصلی | فلسفه زبان، فلسفه ذهن، فلسفه اخلاق، فلسفه ادراک |
ایدههای چشمگیر | کنش گفتاری، performative utterance |
تأثیرگرفته از | |
تأثیرگذار بر | |
بستن
او در مدرسهٔ شروزبوری فیلولوژی کلاسیک را فرا گرفت و از سال ۱۹۲۹ در دانشگاه آکسفورد به تحصیل فلسفهٔ یونان باستان بهویژه ارسطو پرداخت. از سال ۱۹۳۳ آستین بهعنوان مدرس در دانشگاه آکسفورد مشغول به کار شد و به فلسفهٔ افلاطون، لایبنیتس و ایمانوئل کانت پرداخت. پس از جنگ جهانی دوم سمینارهایی موسوم به «شنبه صبح» را برگزار کرد، که در آن بیش از همه در باره نگرههای ویتگنشتاین، فرگه و نوآم چامسکی بحث میشد.
آستین در ۴۸ سالگی بر اثر سرطان ریه درگذشت.