حلزون خاکی
From Wikipedia, the free encyclopedia
حلزون خاکی یا حلزون خشکی یا حلزون زمینی واژهٔ دیگری برای توصیف حلزونهایی است که بر روی زمین، داخل یا خارج از آب یا هر محیط دیگری با رطوبت بسیار بالا زندگی میکنند. اکثر این موجودات شش و آب شش دارند. تمام حلزون های خشکی به دلیل نداشتن لایه محافظ برای جلوگیری از تبخیر رطوبت بدن نیاز به آب و رطوبت بالا دارند، به همین دلیل بیشتر در شب و روز های بارندگی فعالیت دارند. حلزون از خانوادهٔ نرمتنان است. نرمتنان شاخهای از جانوران بی مهرگان هستند که شامل ۵ رده آمفینورا، شکمپایان، ناوپایان، دوکفهایها و سرپایان هستند. حلزونها جزء رده شکم پایان میباشند. در کل حلزونها، دریازی، ساکن آب شیرین یا خشکیاند. توده احشایی اصولاً پیچ خورده است و درجه تابیدگی آن یکسان نیست. معمولاً صدف دارند. در سر چشم و یک یا دو جفت شاخک وجود دارد و ۳۵۰۰۰ گونه دارند. حلزون ها از گیاهان و خاک تغذیه می کنند.
وبرخی میگویند که حلزون ها انگل دارند که موجب بیماری انسانی میشود.