دارجلینگ
From Wikipedia, the free encyclopedia
دارجلینگ (نپالی: दार्जलिङ) یکی از شهرهای کشور هندوستان واقع در ایالت بنگال غربی است.
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
دارجلینگ
| |
---|---|
پرچمهای رنگی در اطراف معبد بودایی. مردم معتقدند این پرچمها ارواح پلید را دفع میکنند | |
مختصات: ۲۷°۰۲′ شمالی ۸۸°۱۰′ شرقی | |
کشور | هند |
ایالت | بنگال غربی |
مرکز فرماندهی | دارجلینگ |
مساحت | |
• کل | ۱۰٫۵۷ کیلومتر مربع (۴٫۰۸ مایل مربع) |
بلندی | ۶۹۸۲ متر (۲۲۹۰۷ پا) |
جمعیت (۲۰۰۱) | |
• کل | ۱۰۷٬۵۳۰ |
پیششماره(های) تلفن | ۰۳۵۴+ |
این شهر مرکز فرماندهی منطقه دارجلینگ، در تپههای شیوالیک در قسمتهای کمارتفاعتر رشته کوههای هیمالیا است که در ارتفاع تقریبی ۲۱۳۴ متر (۶۹۸۲ پا) قرار گرفتهاست.
نام «دارجلینگ» ترکیبی از واژگان تبتی «Dorje» به معنی «تندر» و «Ling» به معنی «مکان» میباشد که به «سرزمین تندر» ترجمه شدهاست.
در طول حکومت بریتانیا در هند دمای هوای دارجیلینگ باعث شد این منطقه به ایستگاه تپهای (شهر تپهای) برای انگلیسیها تبدیل شود تا با سکنی گزیدن در آنجا از گرمای دشتهای سوزان در طول تابستانها رهایی یابند.
دارجلینگ در عرصهی بینالمللی به خاطر صنعت چای و راه آهن دارجلینگ هیمالیا (میراث جهانی یونسکو) شهرت دارد. قدمت کشتزارهای چای به نیمههای قرن نوزدهم میلادی میرسد که در نتیجهی توسعه صنعت چای توسط انگلستان پدید آمده است. پرورشدهندگان چای منطقه، گونههای پیوندی خاصی برای چای سیاه و نیز روشهای خاصی برای عمل آوردن آن ایجاد کردند و ترکیبات گوناگونی به دست آوردند که در میان مطلوبترین ترکیبهای چای جهان قرار داشت.
راهآهن دارجیلینگ هیمالیا که این شهر را به دشتهای متصل میسازد، در سال ۱۹۹۹ به عنوان یکی از بناهای میراث فرهنگی جهان ثبت شد، این راهآهن یکی از معدود مراکز لوکوموتیوهای بخار است که کماکان مورد استفاده قرار میگیرد.
در دارجیلینگ چندین مدرسهی خصوصی به سبک مدارس انگلیسی وجود دارد که دانش آموزان را از نقاط مختلف هندوستان و کشورهای همجوار جذب خود میکند.
این شهر، در کنار شهر همجوار آن کالیمپونگ مرکز اصلی استقلال طلبی و تشکیل ایالت خود مختار گورخالند در دههی هشتاد قرن بیستم بود. هر چند جنبش تجزیه طلب به تدریج طی دهه های اخیر به سبب تشکیل شورای تپهای خودمختار فروکش کردهاست.