دین و باروری
From Wikipedia, the free encyclopedia
دین و باروری به ارتباط بین دین و باروری میپردازد. باروری اغلب در اسطورهها، خدایان باروری و در نظامهای اعتقادی یا ادیان مختلف وجود دارد. پرستش باروری، جنبهٔ مشترک بسیاری از فرهنگهای چندخدایی جهان بودهاست. متون مقدس پنج دین جهانی (بودیسم، مسیحیت، هندوئیسم، اسلام و یهودیت) از سیستمهای اعتقادی مشابهی برای اعمال محدودیت برای رفتار جنسی استفاده میکنند. این فرضیه وجود دارد که این شباهت یک راه حل فرهنگی مشترک برای یک مشکل بیولوژیکی است: یعنی عدم اطمینان مرد در مورد پدری فرزندان. باروری در یهودیت، مسیحیت و برخی دیگر از دینهای ابراهیمی دستوری الهی و فرهنگی است؛ چنانکه در سفر پیدایش ۱:۲۸ آمدهاست که در آن خدا پس از آفرینش جهان و هر چه در آن است، وظیفه پر کردن و تسلیم کردن و حکومت بر زمین را بر عهده بشر میگذارد.
فرزندآوری اغلب بهعنوان نتیجه یک فرایند تصمیمگیری کلنگر از آرمانها/آرزوها است که از طریق وجود آمدن انگیزه، منجر به عمل و رفتارهای واقعی میشود. استدلال شدهاست که «آرزوها» ممکن است به خواستههای شخصی ارتباط داشته باشد، در حالی که «آرمانها» ممکن است به ایدهها یا هنجارهای اجتماعی نیز اشاره داشته باشند. دین یکی از نظامهای ارزشی و فرهنگی است که به نگرش و باور افراد و پیروانشان نسبت به باروری و کنترل جمعیت تأثیر میگذارد. به نظر کالوین گلدشایدر «فرضیه الهیات ویژه» رابطهٔ میان دین، مذهب و باروری را توضیح میدهد.
مذاهب نگرش و آموزههای ویژهای به باروری، فرزندآوری و استفاده از وسایل پیشگیری از حاملگی دارند. گروههای مذهبی که دارای هنجار باروری یا ارزشهای خانوادگی بالاتری هستند، بیشتر از سایر گروههای مذهبی باروری دارند. یکی از ویژگیهای دین، اعتقاد به وجود جهانی غیبی، وجود خدا یا خدایان است بر طبق پژوهشی که در سال ۱۹۹۰ در دو کشور اسلوونی و جمهوری چک صورت گرفته اعتقاد به خدا بهطور مستقل از دین نیز با تمایلات باروری بیشتری همراه بودهاست. در میان بسیاری از عوامل تعیینکننده باروری که در کشورهای توسعهیافته مورد مطالعه قرار گرفتهاند، میزان تحصیلات و وابستگی مذهبی عوامل مهم و متضاد هستند. در حالی که سطح باروری با تعلقات مذهبی افزایش مییابد، با سطح تحصیلات زنان کاهش مییابد. گلدشایدر استدلال میکند که تحولهای اجتماعی شامل تغییر به سمت اندازهٔ خانواده کوچکتر است.