قالب آنامورفیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
قالب آنامورفیک شیوهٔ فیلمبرداری از تصویری با صفحه عریض بر روی فیلم ۳۵ میلیمتری استاندارد یا رسانهٔ ضبط دیداری دیگری با نسبت تصویر اصلی غیر صفحهٔ عریض است. این قالب به قالب پیشافکنی[واژگان 1] اشاره دارد که در آن تصویری کژ[واژگان 2] توسط یک لنز پیشافکنی آنامورفیک «کشیده»[واژگان 3] میشود تا نسبت تصویر اولیه را روی صفحهٔ نمایش دوباره ایجاد کند. این قالب نباید با صفحه عریض آنامورفیک اشتباه گرفته شود که مفهوم کدبندی[واژگان 4] ویدئویی متفاوتی است که از اصولی مشابه ولی ابزاری متفاوت استفاده میکند. واژهٔ «آنامورفیک» و مشتقات آن از واژگان یونانی به معنای باز شکل یافته ریشه گرفتهاست.[1][2][3] قالب آنامورفیک، به عنوان قالبی در دوربینها، در حال از دست دادن محبوبیت خود در مقایسه با قالبهای «تخت» (یا «کروی») از قبیل تصاویر گرفته شده توسط فیلم ۳۵ میلیمتری سوپر با استفاده از لنز دوربین کروی است. با این وجود، از آنجایی که بیشتر پروژکتورهای فیلم از قالب پیشافکنی آنامورفیک استفاده میکنند، نگاتیوهای قالب کروی عموماً به چاپهای آنامورفیک برای پیشافکنی تبدیل میشوند.
در سالهای پس از فراگیرشدن دوربینهای سینمایی دیجیتال، قالب آنامورفیک محبوبیت دوبارهٔ قابل توجهی یافتهاست، که تا حد زیادی به دلیل حساسیت ایزوی پایهُ بالاتر حسگرهای دیجیتال است که امکان تصویربرداری با سرعتهای بالاتر را فراهم میکنند.
آخرین استاندارد قالب آنامورفیک که توسط SMPTE ثبت شده نسبت ۲.۳۹:۱ می باشد که نسبت رایج سینمای پرده عریض کنونی است که معمولا با یک سنسور با نسبت ابعاد ۱.۷۸:۱ و لنز های آنامورفیک با ضریب ۱.۳۳ یا سنسور های ۱.۳۳:۱ و لنز هایی با ضریب ۱.۶۶ گرفته می شود