نوار مغناطیسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
نوار مغناطیسی یک واسط ضبط مغناطیسی است که از یک نوار فیلم پلاستیکی نازک و بلند پوشش داده شده با مواد مغناطیسی درست شدهاست. این نوار در آلمان و بر اساس سازوکار ضبط سیم مغناطیسی توسعه پیدا کردهاست. از این نوارها برای ضبط صدا استفاده میشد. زمانی که دیسکهای گرامافون تنها امکان یکبار ضبط کردند را داشتند، نوارهای مغناطیسی باعث شدند تا بتوان در چند برداشت صدا را ذخیره، تدوین یا ترکیب کرد بدون آنکه از کیفیت به میزان زیادی کاسته شود. آنها فناوری کلیدی برای توسعهٔ رایانههای اولیه بودند.
امروزه فناوریهای دیگری میتوانند فعالیتهای نوارهای مغناطیسی را انجام دهند و در موارد بسیاری جایگزین آنها شدهاند.