زبان کرهای میانه
From Wikipedia, the free encyclopedia
کرهای میانه (کرهای: 중세 한국어) دورهای در تاریخ زبان کرهای است که پس از کرهای باستان و پیش از کرهای نوین رایج بود. مرز میان دورههای باستان و میانه بهطور سنتی با تأسیس گوریو در سال ۹۱۸ مشخص میشود، اما برخی از پژوهشگران حمله مغول به کره (اواسط سده سیزدهم) را آغاز آن میدانند. کرهٔ میانه اغلب به دورههای نخستین و پسین به ترتیب مربوط به گوریو (تا سال ۱۳۹۲) و چوسان تقسیم میشود و در حدود سال ۱۶۰۰ به پایان میرسد. استخراج اطلاعات زبانی از متون دوره نخستین، که با اقتباس از حروف چینی نوشته شدهاند، دشوار است. این وضعیت در سال ۱۴۴۶ با معرفی الفبای هانگول تغییر کرد، به طوری که کره میانه پسین دادههای محوری را برای تاریخ زبان کرهای ارائه میدهد.
اطلاعات اجمالی کرهای میانه, منطقه ...
کرهای میانه | |
---|---|
منطقه | شبهجزیره کره |
دوره | سده ۱۱ تا ۱۶ میلادی |
کرهای
| |
گونههای نخستین | نیاکرهای
|
هانجا (ایدو، هیانگچال، گوگیهئول)، هانگول | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | okm |
فهرست لینگوییست | okm |
گلاتولوگ | midd1372 |
بستن